Zeer geringe kans op andere kliermetastasen in de oksel bij borstkankerpatiënten met een kleine schildwachtkliermetastase zonder extranodale tumorgroei

To determine in patients with mammary carcinoma and a sentinel node metastasis whether pathological parameters of the sentinel node metastasis and the primary tumour might have predictive value with respect to the presence of metastases in other axillary nodes.

Design

Prospective.

Method

The study group consisted of the first 100 consecutive patients with a sentinel node metastasis, who subsequently underwent a complete axillary dissection. The patients with metastases in the non-sentinel nodes were compared to those without such metastases regarding the size of the largest sentinel node metastasis and the presence of extranodal tissue invasion near any such node, and size, and type of the primary tumour.

Results

The median size of the metastases in the sentinel lymph node in the two groups was 3 mm versus 13 mm respectively (p < 0.001) and the frequency of extranodal tissue invasion 3 versus 74 respectively (p < 0.001); the combination of these factors strongly predicted the presence of non-sentinel lymph node metastases in the axilla (94 area under the receiver operating characteristics curve). None of the 30 patients with a micrometastasis ≤ 2.0 mm in the sentinel lymph node had metastases in the non-sentinel axillary lymph nodes. Metastases were present in the non-sentinel axillary lymph nodes in 29 of the 31 patients with extranodal tissue invasion near the sentinel node.

Conclusion

In breast cancer patients with a sentinel lymph node metastasis ≤ 2.0 mm and without extranodal tumour growth a complete axillary lymph node dissection might be unnecessary as the risk of additional metastases was very small.

Samenvatting

Doel

Bij patiënten met een mammacarcinoom en een schildwachtkliermetastase vaststellen of pathologische parameters van de primaire tumor en de schildwachtkliermetastase een voorspellende waarde hebben voor de kans op additionele lymfkliermetastasen in dezelfde oksel.

Opzet

Prospectief.

Methode

De eerste 100 patiënten met een mammacarcinoom die een okselkliertoilet ondergingen omdat een metastase in een axillaire schildwachtklier was vastgesteld, werden bestudeerd. Patiënten die behalve in de schildwachtklier één of meer metastasen in de andere oksellymfklieren hadden, werden vergeleken met degenen zonder additionele okselkliermetastasen op de kenmerken: grootte van de schildwachtkliermetastase, aanwezigheid van extranodale tumorgroei, grootte en de omvang en aard van de primaire tumor.

Resultaten

De mediane afmeting van de grootste metastase in de schildwachtklier was voor de 2 groepen respectievelijk 3 mm en 13 mm (p < 0,001) en de frequentie van extranodale tumorgroei respectievelijk 3 en 74 (p < 0,001); de combinatie van deze factoren voorspelde in grote mate de kans op additionele lymfkliermetastasen in de oksel (94 oppervlakte onder de ‘receiver operating characteristics’(ROC)-curve). Bij geen van de 30 patiënten met een metastase in de schildwachtklier ≤ 2,0 mm werden andere lymfkliermetastasen gevonden. Bij 29 van de 31 patiënten met extranodale tumorgroei in de schildwachtklier waren er okselkliermetastasen.

Conclusie

Bij borstkankerpatiënten met een schildwachtkliermetastase ≤ 2,0 mm zonder extranodale tumorgroei zou een totaal oksellymfkliertoilet niet zinvol kunnen zijn, omdat de kans op additionele metastasen zeer klein was.