Artsen horen hun patiënten te informeren over alle behandelopties. Maar soms mogen ze best de leiding nemen. Een panelgesprek over de rol van de arts: ‘Veel patiënten hebben een handreiking nodig.’
Het begon met een artikel over conflicten tussen artsen en familieleden van ernstig zieke IC-patiënten. Op het moment dat er beslissingen genomen moeten worden over de behandeling, kunnen conflicten ontstaan. Die ontstaan onder meer door onzekerheid over de diagnose en prognose, hevige emoties of beperkte gezondheidsvaardigheden van naasten en de druk die deze ervaren als ze zich verantwoordelijk voelen voor de beslissing al dan niet te stoppen met de behandeling.1
Niet alleen IC-artsen worstelen met gesprekken over behandelbeslissingen bij kwetsbare patiënten; dit dilemma speelt bij veel specialismen. Oncologen hebben bijvoorbeeld te maken met patiënten die niet meer zullen genezen, en longartsen met COPD-patiënten die uiteindelijk aan hun aandoening zullen overlijden. Bij beide groepen staat de dood al in de kamer, maar is onduidelijk of die binnen weken, maanden of soms pas jaren zal toeslaan.
Wanneer begin je als arts het gesprek over de vraag of verdere behandeling nog zinnig…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties