Wereldwijde zorg voor mensen met HIV-infectie of aids; verslag van een internationale conferentie in Amsterdam

Millions of people all over the world are HIV-infected; 90 of them are living in developing countries. Other heavily affected groups are homosexual males, drug addicts, workers in the sex industry and other fringe groups. Taking suitable care of these patients and their families is a major task. This was the subject of the third international conference on home and community care in HIV infection/aids, held in Amsterdam in May 1997.

There is a world of difference between the rich West and developing countries in regard to number of patients and availability and accessibility of care. Moreover, in developing countries the inferior socioeconomic position of women and children substantially impairs effective care programmes. Drugs against HIV and against opportunistic infections, and means of palliative care are not available and not affordable in these countries. Local initiatives to improve this situation can only succeed given an infrastructure for the care that is supported by the authorities, so that continuity is guaranteed. Structural cooperation between these authorities and international bodies, and large-scale support by Western foreign aid services are indispensable.

Samenvatting

Miljoenen mensen in de hele wereld zijn met HIV geïnfecteerd. Van hen leeft 90 in ontwikkelingslanden. Daarbuiten behoren homoseksuele mannen, druggebruikers, werkers in de seksindustrie en andere gemarginaliseerden tot de zwaarst getroffen groepen. Het bieden van passende zorg aan deze patiënten en hun naasten is een grote opgave; hierover ging de in mei 1997 in Amsterdam gehouden derde internationale conferentie over thuis- en gemeenschapszorg bij HIV-infectie/aids.

Er is een wereld van verschil tussen het rijke westen en ontwikkelingslanden in aantallen patiënten en de beschikbaarheid en toegankelijkheid van zorg. In ontwikkelingslanden vormt bovendien de ondergeschikte sociaal-economische positie van vrouwen en kinderen een belangrijke hinderpaal voor effectieve zorgprogramma's. Medicijnen tegen HIV en tegen opportunistische infecties en middelen voor palliatieve zorg zijn niet beschikbaar en niet betaalbaar in deze landen. Lokale initiatieven ter verbetering van deze situatie kunnen alleen slagen als er een infrastructuur voor de zorg is die wordt gesteund door de overheid, zodat continuïteit gegarandeerd is. Structurele samenwerking tussen deze overheden en internationale lichamen, en grootscheepse steun van westerse ontwikkelingsinstanties zijn onontbeerlijk.