Weinig herkenning van psychische problemen bij kinderen door ouders en huisartsen

To determine the prevalence of psychic problems in children in the Dutch GP-practice and to determine how often parents and general practitioners (GPs) recognize psychic problems in children.

Design

Descriptive.

Setting

World Health Organisation Collaborating Centre for Primary Health Care (NIVEL) and Academic Hospital, Department of Child and Adolescent Psychiatry, Utrecht, the Netherlands.

Method

In 810 children presence or absence of emotional and behavioural problems was studied by means of the Child Behaviour Checklist (CBCL) filled out by a parent at the moment of contact with a GP. The GPs findings in these were also recorded.

Results

7.7 of all children obtained a total CBCL score indicating presence of emotional and behavioural problems (> P₉₀). These children had problems at school, had repeated a school year, and followed special education more often. Nevertheless most of their parents (86) did not experience problems with their children and 40 of the parents did not report any psychic problem in the preceding 2 weeks. Only 15 of these children were completely free of signs and symptoms, however, as against 40 of children with low scores. The percentages of children with high scores consulting a GP, social work or mental health care agency were somewhat higher than the percentages of children without these problems, but only the last-mentioned difference was significant. Children saw the GP rarely because of psychosocial problems (n = 7; less than 1; 1 had a high CBCL score). Regardless of the presence of emotional and behavioural problems, as assessed by the CBCL, the GP seldom diagnosed psychological or social problems in children (n = 11; 1.4; 2 had a high CBCL score) and rarely suspected the complaints had a psychosocial background.

Conclusion

Children with a high CBCL score did not visit their GPs mrore often. The perception by the parent appears to be crucial in the help-seeking process. In many children in whom the screening instrument indicated the presence of emotional and behavioural problems, parents did not consider their children as problematic and did not seek the help of a GP.

Samenvatting

Doel

Vaststellen van de prevalentie van psychische problemen bij kinderen in de Nederlandse huisartspraktijk; nagaan in welke mate de ouders en de huisartsen deze problemen herkennen.

Opzet

Descriptief.

Plaats

Nederlands Instituut voor Onderzoek van de Gezondheidszorg (NIVEL) en Academisch Ziekenhuis, afdeling Kinder- en Jeugdpsychiatrie, Utrecht.

Methode

Bij 810 kinderen werd de kans op het vóórkomen van emotionele en gedragsproblemen onderzocht door middel van de ‘Child behaviour checklist’ (CBCL), ingevuld door een ouder of verzorger van een kind dat bij de huisarts kwam. Van dezelfde kinderen werden de huisartsbevindingen geregistreerd.

Resultaten

Van de kinderen behaalden 62 (7,7) een CBCL-score die wees op psychische problemen (> P₉₀). Van hen kampten er meer met leer- en gedragsproblemen, waren er meer blijven zitten en kwamen er meer terecht in het speciaal onderwijs dan van degenen met een lage CBCL-score. Toch bleken de meeste ouders (86) van kinderen met een hoge CBCL-score geen problemen met hun kinderen te ervaren. Bij ongeveer 40 van deze kinderen werden door de ouders in de 2 weken voor het onderzoek geen psychische klachten waargenomen. Overigens was slechts 15 van de kinderen met een hoge CBCL-score geheel zonder klachten, tegenover bijna 40 van de kinderen met een lage score. Relatief meer kinderen met een hoge CBCL-score waren bij huisarts, maatschappelijk werk of geestelijke gezondheidszorg geweest, maar alleen het laatste verschil was significant. Voor 7 kinderen (minder dan 1 van het totaal) waren psychosociale problemen de aanleiding voor het huisartsbezoek; 1 van dezen had een hoge CBCL-score. De huisarts vermoedde zelden een psychosociale achtergrond bij de klachten; daarbij was er geen verband met de CBCL-score. Hij stelde bij 11 kinderen (1,4) een ‘psychische’ of ‘sociale’ diagnose; 2 van hen hadden een hoge CBCL-score.

Conclusie

Kinderen met psychische problemen (hoge CBCL-score) kwamen niet meer of vaker bij de huisarts dan andere kinderen. Bij de meeste kinderen met een hoge score ervoeren de ouders geen problemen en riepen dan ook geen huisartsenhulp in.