Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Weigering van verzoeken om euthanasie of hulp bij zelfdoding meestal gebaseerd op ingeschatte niet-ondraaglijkheid van het lijden, de beschikbaarheid van behandelalternatieven en de aanwezigheid van depressieve klachten

Onderzoek
I. Haverkate
B.D. Onwuteaka-Philipsen
A. van der Heide
P.J. Kostense
G. van der Wal
P.J. van der Maas
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2001;145:80-4
Abstract
Abstract
Sluiten
Refusals of requests for euthanasia or assisted suicide based mostly on assessed non-unbearability of suffering, available alternatives for treatment and presence of depressive symptoms

To gain insight into the characteristics of cases in which requests for euthanasia or assisted suicide were refused by the physician.

Design

Questionnaire, retrospective, descriptive.

Methods

Interviews were held with 405 physicians (general practitioners, nursing home physicians, and clinical specialists) by means of a semi-structured questionnaire. Cases in which the request for euthanasia or assisted suicide was refused were compared with those in which the request was complied with. Outcome measures were: patient characteristics, reasons for the request for euthanasia or assisted suicide, predominant complaints of the patient, considerations of physicians in refusing a request and compliance with requirements for prudent practice.

Results

The response rate was 89. Of the physicians, 11 refused cooperation, mainly because of lack of time. Patients whose request was refused were more often female, older (≥ 80 years) and had a higher remaining life expectancy than patients whose request was complied with. Of the cases in which a request was refused, 43 of the patients had cancer, 16 had a disease of the nervous system and 13 had a psychiatric disorder. The corresponding figures were 86, 5 and 0 for cases of euthanasia or assisted suicide. The most frequently mentioned reasons for refusing a request were: the suffering was not unbearable (35), there were still alternatives for treatment (32) and the patient was depressed or had psychiatric symptoms (31).

Conclusions

The assessment that suffering is not unbearable, the availability of treatment alternatives and the pres-ence of depressive complaints or psychiatric symptoms appeared to play an important role in the refusal of a request for euthanasia or assisted suicide. The presumption that the performance of euthanasia or assisted suicide in the Netherlands is often unjustified because the request is the result of an underlying depression was not confirmed by the findings of this study.

Samenvatting

Doel

Het verwerven van inzicht in de kenmerken van gevallen waarin verzoeken om euthanasie of hulp bij zelfdoding werden geweigerd door de arts.

Opzet

Enquêteonderzoek, retrospectief en descriptief.

Methoden

Er werden interviews gehouden met 405 artsen (huisartsen, verpleeghuisartsen en klinisch specialisten) aan de hand van een semi-gestructureerde vragenlijst. De gevallen waarin het verzoek werd geweigerd werden vergeleken met de gevallen van inwilliging. Uitkomstmaten waren: patiëntkenmerken, redenen voor een verzoek om euthanasie of hulp bij zelfdoding, op de voorgrond staande klachten van de patiënt, redenen van artsen om het verzoek om euthanasie of hulp bij zelfdoding te weigeren en het voldoen aan de vastgestelde zorgvuldigheidseisen.

Resultaten

De respons bedroeg 89. Van de artsen weigerde 11 mee te werken, merendeels wegens tijdgebrek. Patiënten wier verzoek door de arts was geweigerd waren vaker vrouw, waren vaker van gevorderde leeftijd (≥ 80 jaar) en hadden een langere levensverwachting dan patiënten wier verzoek was ingewilligd. In de gevallen waarin een verzoek werd geweigerd, had 43 van de patiënten kanker, 16 had een ziekte van het zenuwstelsel en 13 had een psychiatrische stoornis. De corresponderende cijfers waren 86, 5 en 0 voor de gevallen waarin euthanasie of hulp bij zelfdoding daadwerkelijk had plaatsgevonden. De meest genoemde redenen om een verzoek te weigeren waren: het lijden was niet ondraaglijk (35), er waren nog behandelalternatieven (32) en de patiënt was depressief of had psychiatrische symptomen (31).

Conclusies

De inschatting door de arts dat het lijden niet ondraaglijk is, de beschikbaarheid van behandelalternatieven en de aanwezigheid van depressieve klachten of psychiatrische symptomen speelden een belangrijke rol bij de weigering van een verzoek om euthanasie of hulp bij zelfdoding. De vooronderstelling dat de uitvoering van euthanasie in Nederland vaak niet gerechtvaardigd zou zijn omdat het verzoek van de patiënt voortkomt uit een onderliggende depressie wordt niet bevestigd door de bevindingen van dit onderzoek.

Artikelinformatie
Aanvaard op

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2001;145:80-4
Vakgebied
Onderwijs en Methodologie
Publieke gezondheidszorg
Auteursinformatie

Vrije Universiteit, Faculteit der Geneeskunde, Van der Boechorststraat 7, 1081 BT Amsterdam.

Afd. Klinische Epidemiologie en Biostatistiek: dr.P.J.Kostense, statisticus.

Erasmus Universiteit, Instituut Maatschappelijke Gezondheidszorg, Rotterdam.

Mw.dr.A.van der Heide, arts-epidemioloog; prof.dr.P.J.van der Maas, sociaal-geneeskundige.

Contact Instituut voor Extramuraal Geneeskundig Onderzoek: mw.dr.I.Haverkate, psycholoog; mw.dr.B.D.Onwuteaka-Philipsen, gezondheidswetenschapper; prof.dr.G.van der Wal, sociaal-geneeskundige (i.haverkate.gpnh@med.vu)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties