Wat vindt u van ons nieuwe jasje?

Na maanden hard werken door vele mensen binnen en buiten het NTvG tonen we u vandaag ons nieuwe jasje. We wilden een aankleding die de hedendaagse lezer meer zou aanspreken, maar die u ook beter door het nummer zou loodsen.

Dat begint al bij de cover: de kunst is vaarwel gezegd ten faveure van beeld dat verwijst naar de inhoud. Ook hebben we de indeling van het blad aangepast, zodat gerelateerde onderwerpen bij elkaar staan. Qua vormgeving was het schipperen: moeten we een modern ‘magazine’ maken of blijven we bij de wat ingetogen, degelijke uitstraling die ons van oudsher kenmerkt? Wij zijn tevreden over het eindresultaat, maar we kunnen ons voorstellen dat de facelift van deze gedistingeerde oude dame ook een beetje moet wennen. We willen het er echter niet al te lang over hebben; we blijven een inhoudelijk blad en daar verandert helemaal niets aan.

Deze week willen we er twee artikelen uitlichten die goed illustreren dat het NTvG een breed medisch weekblad is voor álle artsen, ongeacht het veld waarin ze werkzaam zijn. Het eerste gaat over de sociaal-emotionele ontwikkeling van basisschoolleerlingen in Amsterdam (D1997). Het betreft oorspronkelijk onderzoek over een belangrijk onderwerp. Wij hechten belang aan onze functie als forum voor de publieke gezondheidszorg, een van de grootste domeinen van de zorg en intrinsiek multidisciplinair.

Ook vragen we aandacht voor het leerartikel over wegrakingen (D1961). Leerartikelen bespreken multidisciplinaire, veelvoorkomende aandoeningen en problemen op een wijze die bij uitstek geschikt is voor onderwijs, opleiding en nascholing. Om dat te stimuleren wordt er een kant-en-klare powerpointpresentatie bijgeleverd. Veel artsen hebben met wegrakingen te maken en evenzoveel voelen zich toch niet helemaal competent op dit gebied.

Wat u ook van ons nieuwe jasje vindt, erín zit nog steeds een tijdschrift dat u klinisch relevante, multidisciplinaire inhoud brengt, waarbij de kwaliteit voorop staat.