artikel
Beste lezer,
Na 167 jaar gaan we van weekblad naar maandblad. Daarbij gooien we het oude niet helemaal weg. We behouden de NTvG-kwaliteit, maar stoppen die in een nieuwe, frisse jas.
‘We willen álle artsen aanspreken, van zoomers tot boomers’
Afgelopen jaren is er ook al het nodige veranderd. Zo hebben we stelling genomen op thema’s die we belangrijk vinden. We stopten met farmaceutische reclames, richtten ons op ‘Gezonde Zorg’ en besteedden in onze artikelen meer aandacht aan misstanden. Denk aan de Beyond Nicotine-strategie van tabaksfabrikanten of de rigide, hiërarchische ziekenhuiscultuur waar steeds minder jonge artsen zin in hebben. We begonnen een podcast, lieten meer van ons horen op sociale media en lanceerden askNTVG, de Artificial Intelligence-tool waarmee je onze complete artikelendatabase kunt doorzoeken.
Niet alles in deze transitie ging zonder slag of stoot. Er waren ups en downs, er blijven onzekerheden en niet alles werkt perfect. Maar dat hoeft ook niet; streven naar perfectie remt de vooruitgang.
En vooruit willen we: op naar een leven lang leren voor iedere arts. Om dat te faciliteren zetten we in op het aanbieden van kennis in meer verschillende vormen, inclusief de mogelijkheid om accreditatiepunten te verdienen. Daarbij willen we álle artsen aanspreken; van iedere afkomst en gender, van zoomers tot boomers.
Ook binnen onze redactie streven we naar een betere afspiegeling van de artsenwereld. Dat blijft een punt van aandacht. Waar de medische wereld in een rap tempo feminiseerde, stelde het NTvG pas 158 jaar na oprichting de eerste vrouwelijke hoofdredacteur aan. En de redactie gaat zeker vervolgstappen naar meer pluriformiteit zetten.
Veel nieuws dus. Maar ook nu het NTvG – een van de oudste medische tijdschriften ter wereld – het grootste kantelpunt in zijn geschiedenis bereikt, houden we onze missie voor ogen: met onafhankelijke, betrouwbare en inspirerende artikelen bijdragen aan een goede en duurzame gezondheidszorg.
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Zorgvuldig taalgebruik
Eindejaarsoverpeinzing: "streven naar perfectie remt de vooruitgang". Dat vind ik een bedenkelijke uitspraak, en dat uit de pen van artsen en zonder argumenten, laat staan bewijs.
Lees voor streven naar perfectie: in de gegeven omstandigheden het goede doen en niet schaden. Remt die combinatie de beoogde vooruitgang, of soms alleen maar een voortgang? Het gaat niet om een woordenspel. Voortgang (als proces) en vooruitgang (als resultaat) vallen niet vanzelfsprekend samen. Waarom trouwens dat aureool rond vooruitgang? Niets mis met af en toe een weloverwogen rem op vooruitgang, toch?
Gelukkig volgt in de volgende zin een relativering: "En vooruit willen we: op naar een leven lang leren voor iedere arts." Het gaat de redactie om een aanbevelenswaardig proces, niet om een ongewisse uitkomst daarvan.
Redactionele koers
Met ons redactioneel willen we lezers deelgenoot maken van onze redactionele koers, en Frans Meijman heeft dat goed opgepakt. We kiezen in dit redactioneel een bepaalde positie, en daarin hebben we bij nader inzien te weinig oog gehad voor hoe dit overkomt op de lezer. Dat geldt met name voor de zin ‘streven naar perfectie remt de vooruitgang', waar we graag kort op ingaan.
Het NTVG streeft ernaar om een platform te zijn voor de discussie over verbetering van gezondheidszorg. Dat doen we tegen de achtergrond van veranderende maatschappelijke omstandigheden, zoals de toegenomen personele of financiële schaarste en de toenemende gevolgen van klimaatverandering. Daarmee willen we bijdragen aan de vooruitgang in de gezondheidszorg. Moeten we daarin streven naar perfectie?
De eerste betekenis van perfectie is volgens de Dikke Van Dale 'volmaaktheid, volkomenheid'.
We zijn het met Meijman eens dat dit begrip in een medische context verdere verduidelijking verdient. Zoals hij de zin leest, hoeft het streven naar perfectie de vooruitgang inderdaad niet te remmen. Wij hadden echter bij perfectie ook het gepropageerde streven naar volstrekte maakbaarheid van leven en gezondheid in beeld. De gedachte dat je volmaakte gezondheid na moet streven met preventie, screening, vroege diagnostiek en behandeling, daar voelen we onbehagen bij.
Daarnaast dacht de redactie bij perfectie ook aan een foutloos tijdschrift met perfecte teksten, tabellen en figuren. We doen onze uiterste best om fouten te vermijden, maar streven naar perfectie kan de voortgang van het publicatieproces danig in de weg zitten. Dit proces onttrekt zich aan het oog van de lezers, maar dat hebben we ons niet voldoende gerealiseerd toen we dit redactioneel schreven.
We beschouwen de gewaardeerde reactie van collega Frans Meijman als een prikkel om nog zorgvuldiger te zijn in ons taalgebruik, in het besef dat het best haalbare niet altijd perfect zal zijn.