In Nederland vindt 95 van de zwangerschapsafbrekingen in abortusklinieken plaats. De meeste vrouwen met een ongewenste zwangerschap melden zich al vroeg: 50 wordt behandeld voor 7 weken amenorroeduur. Slechts 5 ondergaat een medicamenteuze abortus.1 Deze behandelmethode is juist bij jonge zwangerschappen zeker zo effectief als een curettage, of zelfs effectiever.2 De behandeling, die ook thuis kan plaatsvinden, gaat gepaard met pijn, bloedverlies en een kleine kans op niet-ernstige complicaties.
Medicamenteuze abortus is in 1988 in Europa en in 1999 in Nederland geïntroduceerd. Terwijl de methode in Nederland nauwelijks wordt gebruikt, vindt in Zweden 60-80 van de vroege zwangerschapsafbrekingen medicamenteus plaats, terwijl in Frankrijk al meer dan een miljoen vrouwen op deze wijze behandeld zijn.
Vrouwen achten een keuzemogelijkheid belangrijk.3 Als voordelen van medicamenteuze abortus noemen zij: meer privacy, een natuurlijkere procedure, een niet-invasieve behandeling en de mogelijkheid thuis te aborteren met steun van naasten.4 Voor vrouwen…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
(Geen onderwerp)
Almere, juli 2006,
Zoals collega De Vries terecht opmerkt, is er een aantal congenitale afwijkingen beschreven na gebruik van alleen misoprostol (in soms extreem hoge dosis) door vrouwen die leven in landen zonder toegang tot veilige abortus. Vasculaire disruptie als gevolg van contracties veroorzaakt door misoprostol is inderdaad een mogelijke oorzaak. Het enige prospectieve patiënt-controleonderzoek toont bij misoprostolgebruik versus niet-gebruik 2/67 versus 2/81 ernstige aangeboren afwijkingen en 7/67 versus 3/81 minder ernstige aangeboren afwijkingen.1 Ondanks gebrek aan statistisch onderscheidingsvermogen van dit onderzoek lijkt in ieder geval een zeer potent teratogeen effect afwezig. Desalniettemin, zoals ook in de NVOG-richtlijn wordt beschreven,2 dient een doorgaande zwangerschap na medicamenteuze abortus altijd te worden uitgesloten. Mocht daar al sprake van zijn, dan zullen vrijwel alle vrouwen in Nederland ervoor kiezen om alsnog een curettage te laten verrichten: de zwangerschap was immers ongewenst. Veel zorgelijker is de situatie voor vrouwen in Zuid-Amerikaanse en andere landen die geen toegang hebben tot veilige abortus. Voor zover zij al misoprostol kunnen verkrijgen, gebruiken zij dit soms in extreem hoge dosis, omdat zwangerschapsafbreking met alleen misoprostol minder effectief is dan wanneer gecombineerd met mifegyne. Voor hen bestaat nu via de website www.womenonweb.org de mogelijkheid een arts te consulteren. Zo kunnen zij, indien er geen contra-indicaties zijn en de zwangerschap niet verder dan 9 weken gevorderd is, ook mifegyne naast misoprostol voorgeschreven krijgen.
Schuler L, Pastuszak A, Sanseverino TV, Orioli IM, Brunoni D, Ashton-Prolla P, et al. Pregnancy outcome after exposure to misoprostol in Brazil: a prospective, controlled study. Reprod Toxicol. 1999;13:147-51.
Kleiverda G, Derksen JTM. Zwangerschapsafbreking tot 24 weken. NVOG-richtlijn nr 67. Utrecht: Nederlandse Vereniging voor Obstetrie en Gynaecologie; 2005.