Vroeg opereren of langer afwachten voor het lumbosacraal radiculair syndroom: een gerandomiseerd onderzoek

Onderzoek
W.C. Peul
H.C. van Houwelingen
W.B. van den Hout
R. Brand
J.A.H. Eekhof
J.T.J. Tans
R.T.W.M. Thomeer
B.W. Koes
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:2512-23
Abstract

Samenvatting

Doel

Het vergelijken van vroeg opereren met een expectatief beleid eventueel gevolgd door opereren op een later tijdstip, bij patiënten met een lumbosacraal radiculair syndroom die niet binnen 6 weken herstellen.

Opzet

Gerandomiseerde multicentrische klinische studie (ISRCTN 26872154).

Methoden

Patiënten die gedurende 6 tot 12 weken ernstige radiculaire pijnklachten hadden, werden gerandomiseerd voor vroeg opereren of voor een langere conservatieve behandeling met zonodig later een operatie. De primaire uitkomstmaten waren de scores bij de ‘Roland disability questionnaire’ en op de visueel analoge schaal (VAS) voor pijn in het been, en het door de patiënt aangegeven ervaren herstel in het eerste jaar na randomisatie. In overeenstemming met het ‘intention-to-treat’-principe werden herhaalde metingen uitgevoerd om de uitkomstmaten voor beide groepen te analyseren.

Resultaten

283 patiënten werden geïncludeerd en gerandomiseerd. Van de 141 patiënten die voor vroeg opereren werden gerandomiseerd, ondergingen 125 patiënten (89) een herniaoperatie na gemiddeld 2,2 weken. Van de 142 patiënten behorende tot de groep die conservatief werd behandeld, werden 55 patiënten (39) na gemiddeld 18,7 weken alsnog geopereerd. Er was geen significant totaal verschil in de scores betreffende de functiebeperking in het eerste jaar (p = 0,13). Vermindering van pijn in het been trad sneller op bij patiënten die waren toegewezen aan de groep die vroeg zou worden geopereerd (p < 0,001). Dezelfde patiëntengroep herstelde sneller (hazardratio: 1,97; 95-BI: 1,72-2,22; p < 0,001). In beide groepen was de waarschijnlijkheid van herstel na 1 jaar follow-up echter 95.

Conclusies

Vroeg opereren resulteerde in een snellere afname van pijn in het been en een sneller ervaren herstel, maar de resultaten in het eerste jaar waren gelijk aan die van een verlengde conservatieve behandeling met eventueel later een operatie.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:2512-23

Auteursinformatie

Leids Universitair Medisch Centrum, Postbus 9600, 2300 RC Leiden.

Afd. Neurochirurgie: hr.W.C.Peul, neurochirurg en epidemioloog (tevens: Medisch Centrum Haaglanden, afd. Neurochirurgie, Den Haag); hr.prof.dr.R.T.W.M.Thomeer, neurochirurg.

Afd. Medische Statistiek: hr.prof.dr.H.C.van Houwelingen en hr.dr.R.Brand, statistici.

Afd. Medische Besliskunde: hr.dr.W.B.van den Hout, gezondheidseconoom.

Afd. Huisarts- en Verpleeghuisgeneeskunde: hr.dr.J.A.H.Eekhof, huisarts.

Medisch Centrum Haaglanden, afd. Neurologie, Den Haag.

Hr.dr.J.T.J.Tans, neuroloog.

Erasmus MC, afd. Huisartsgeneeskunde, Rotterdam.

Hr.prof.dr.B.W.Koes, epidemioloog.

Contact hr.W.C.Peul (w.c.peul@lumc.nl)

Verantwoording

Namens de Leiden-The Hague Spine Intervention Prognostic Study Group, waarvan de leden aan het einde van dit artikel worden vermeld.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties