Samenvatting
Twee onderzoeken naar voorlichting over zelfcontrole aan patiënten met insuline-afhankelijke diabetes mellitus worden beschreven. De eerste onderzoeksvraag luidt of de instelling van de bloedsuikerspiegels verbetert door de cursus. Dit blijkt niet zo te zijn. De voorgelichte groep blijkt zelfs statistisch significant slechtere bloedsuikerspiegels te krijgen dan de niet-voorgelichte groep. De vraag is vervolgens of tevoren kan worden aangegeven welke patiënten na de cursus al dan niet zullen verslechteren. Dit kan; mensen met slechte bloedsuikergehalten hebben baat bij de cursus of blijven stabiel. Om vooraf te kunnen specificeren voor wie de cursus een tegendraads effect heeft, moeten ook psychologische en biografische gegevens bekend zijn. Voor de goed ingestelde diabetespatiënt die de ziekte nog niet zo lang heeft en niet al te oud is, die zelf zijn gezondheid denkt te kunnen beïnvloeden en die zich weinig zorgen maakt om zijn kwaal, lijkt de gegeven voorlichtingscursus averechts te werken. Heeft deze groep de voorlichting als een vrijbrief voor een te losse levensstijl opgevat?
Reacties