Zie ook het artikel op bl. 2490.
Het oorspronkelijke stuk van M.R.H.Löwik et al., het ingezonden stuk van P.Lips en het antwoord daarop van Löwik roepen bij mij herinneringen op uit het einde van de jaren dertig, toen door de kindergeneeskundigen in Nederland over de vitamine D-profylaxe voor het jonge kind werd gediscussieerd.1-3 Sindsdien is het gelukt vrijwel alle Nederlandse kinderen voor rachitis te behoeden. Rachitis op de kinderleeftijd komt bij Nederlandse kinderen zelden meer voor.
In de jaren dertig werd de diagnose van een vitamine D-tekort bij het jonge kind in de eerste plaats op de zichtbare afwijkingen (borstkas en ledematen) gesteld. Spierslapte ging hieraan vooraf, maar was te weinig specifiek om tot een diagnose te komen. Een laag fosfaatgehalte van het plasma te zamen met een verhoogd alkalische-fosfatasegehalte bij een laag-normaal calciumgehalte, eventueel gecombineerd met een röntgenfoto van de handwortel, bevestigden zo nodig de diagnose.
Daar het…
Reacties