Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Vervolgdiagnostiek, follow-up en verwijzing van patiënten met hepatitis B en C

Onderzoek
Robine Hofman
Irene K. Veldhuijzen
Johan van der Lei
Jan Hendrik Richardus
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2018;162:D2047
Abstract
Abstract
Sluiten
Follow-up diagnostics, referral and follow-up of hepatitis B and C patients

Objective

To study the extent to which follow-up diagnostics, referral to secondary care and follow-up are in accordance with the practice guideline of the Dutch College of General Practitioners ‘Viral hepatitis and other liver disorders’ after a hepatitis B (HBV) or C (HCV) infection has been diagnosed at the general practice.

Design

Retrospective cohort study.

Method

Patient records were obtained from the Dutch ‘Integrated primary care information’ (IPCI) database which contains data from patients from general practices. Records of patients with a first-time positive HBsAg or anti-HCV test result in the period between 2008 and 2015 were manually validated and data on follow-up diagnostics, referral and follow-up were found.

Results

A total of 117 patients tested positive for HBsAg and 101 patients tested positive for anti-HCV. Most HBV patients were subsequently tested for HBeAg (92%) and ALT (80%). Of the 41 HBV patients who were eligible for referral, 37 (90%) were actually referred to a specialist. 49 HCV patients (49%) were found negative after a confirmation or RNA test. 87% of the remaining 52 HCV patients were referred (n = 45). 21 (43%) of the 49 HBV patients who were not eligible for referral were tested for ALT after an average of 11.5 months. 14 (29%) of these patients subsequently received a second follow-up ALT test and 8 (16%) received a third.

Conclusion

Almost all HBV and HCV patients who are eligible for referral, are actually referred to a specialist. Most HBV patients received the correct follow-up diagnostics after a positive HbsAg test result. However, in few HBV patients who were not eligible for referral, was the ALT level checked every year for three years. The general practitioner, as well as the patient, should receive a reminder for this.

Conflict of interest and financial support: potential conflicts of interest have been reported for this article. ICMJE forms provided by the authors are available online along with the full text of this article.

Samenvatting

Doel

Onderzoeken in hoeverre vervolgdiagnostiek, doorverwijzing naar de tweede lijn en follow-up conform de NHG-standaard ‘Virale hepatitis en andere leveraandoeningen’ plaatsvindt, nadat een infectie met hepatitis B-virus (HBV) of C-virus (HCV) is vastgesteld in de huisartsenpraktijk.

Opzet

Retrospectieve cohortstudie.

Methode

Gegevens werden verkregen uit de Nederlandse ‘Integrated primary care information’(IPCI)-database, die gegevens van patiënten uit huisartspraktijken bevat. Van patiënten met een eerste positieve HBsAg- of anti-HCV-testuitslag in de periode 2008-2015 werden handmatig gegevens over vervolgdiagnostiek, verwijzing en follow-up achterhaald.

Resultaten

In totaal was bij 117 patiënten de uitslag van de test op HBsAg positief en bij 101 patiënten was de anti-HCV-test positief. Bij de meeste HBV-patiënten werd vervolgens een test op HBeAg (92%) en ALAT-bepaling (80%) gedaan. Van de 41 HBV-patiënten die een indicatie voor verwijzing hadden, werden er 37 (90%) daadwerkelijk doorverwezen naar een specialist. 49 HCV-patiënten (49%) bleken negatief na een confirmatie- of RNA-test. Van de overige 52 HCV-patiënten werd 87% doorverwezen (n = 45). Bij 21 (43%) van de 49 HBV-patiënten zonder indicatie voor verwijzing werd na gemiddeld 11,5 maanden de ALAT-waarde gecontroleerd. Vervolgens werd er bij 14 (29%) van deze patiënten een 2e follow-upbepaling van ALAT gedaan en bij 8 (16%) een 3e follow-upbepaling.

Conclusie

Bijna alle HBV- en HCV-patiënten die voor verwijzing in aanmerking komen, worden daadwerkelijk verwezen naar een specialist. De meeste HBV-patiënten krijgen de juiste vervolgdiagnostiek na een positieve HBsAg-uitslag. Echter, bij weinig HBV-patiënten zonder verwijsindicatie wordt 3 jaar lang jaarlijks de ALAT-waarde bepaald. Zowel de huisarts als de patiënt zou hiervoor een herinnering moeten krijgen.

Artikelinformatie
Aanvaard op

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2018;162:D2047
Vakgebied
Maag-darm-leverziekten
Auteursinformatie

Erasmus MC, Rotterdam.

Instituut Maatschappelijke Gezondheidszorg: dr. R. Hofman, sociaal psycholoog; prof.dr. J.H. Richardus, arts maatschappij en gezondheid, epidemioloog.

Afd. Medische Informatica: prof.dr. J. van der Lei, medisch informaticus

RIVM, Centrum Infectieziektebestrijding, Bilthoven.

Dr. I.K. Veldhuijzen, epidemioloog.

Contact dr. R. Hofman (r.hofman@rathenau.nl)

Belangenverstrengeling

Belangenconflict en financiële ondersteuning: er zijn mogelijke belangen gemeld bij dit artikel. ICMJE-formulieren met de belangenverklaring van de auteurs zijn online beschikbaar bij dit artikel.

Verantwoording

Deze publicatie is een activiteit van het nationale programma Bewustzijn Identificatie Behandeling chronische Hepatitis B-C (BIBHEP) met steun van het ministerie van VWS, het Innovatiefonds Zorgverzekeraars Nederland en ZonMw (deze laatste subsidie is mede mogelijk gemaakt door Gilead en BMS).

Auteur Belangenverstrengeling
Robine Hofman ICMJE-formulier
Irene K. Veldhuijzen ICMJE-formulier
Johan van der Lei ICMJE-formulier
Jan Hendrik Richardus ICMJE-formulier
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties