Samenvatting
Doel
Onderzoeken wat de aard is van het vertrouwen in hun oncoloog van Turkse en Arabische allochtonen met kanker en nagaan hoe dit vertrouwen tot stand komt.
Opzet
Semigestructureerde kwalitatieve interviews.
Methode
We interviewden 9 patiënten van Turkse en Arabische herkomst die kanker hadden over het vertrouwen in hun oncoloog.
Resultaten
Het vertrouwen dat deze patiënten in hun oncoloog stelden, leek geleidelijk tot stand te komen. Volgens patiënten waren 3 specifieke elementen bevorderlijk voor dit vertrouwen. Allereerst hechtten zij aan een sterke actiegerichtheid van de arts, zelfs in de palliatieve fase waarin behandeling niet meer geïndiceerd is. Een afwachtend beleid interpreteerden deze patiënten als een gebrek aan hulpvaardigheid, wat hun vertrouwen beschadigde. Daarnaast vertelden patiënten dat zij er behoefte aan hadden dat de oncoloog hen geruststelde en zwaarmoedige onderwerpen vermeed, met als doel hoop te kunnen behouden. Ten slotte droeg de non-verbale communicatie van de oncoloog, met name zijn of haar gezichtsuitdrukking, bij aan het vertrouwen van patiënten.
Conclusie
Vertrouwen lijkt bij deze Turkse en Arabische allochtonen geen vanzelfsprekendheid en zal soms door oncologen ‘verdiend’ moeten worden. Omdat de patiënten aangaven een sterke behoefte te hebben aan actiegerichtheid is het wenselijk dat oncologen hun overwegingen voor een eventueel afwachtend beleid goed uitleggen. Voor het behoud van hoop is het belangrijk dat oncologen de informatiebehoefte van de patiënt achterhalen. De resultaten van dit exploratieve, kleinschalige onderzoek kunnen artsen helpen het vertrouwen van Turkse en Arabische allochtonen te optimaliseren.
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties