Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar
Methodologie van onderzoek 2

Verstoring in observationeel onderzoek: ‘confounding’

Klinische praktijk
Rolf H.H. Groenwold
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2012;156:A4221
Abstract
Abstract
Sluiten
Bias in observational research: ‘confounding’

Conflict of interest: none declared. Financial support: none declared.

  • Confounding is an important and common issue in observational (non-randomized) research on the effects of pharmaceuticals or exposure to etiologic factors (determinants).

  • Confounding is present when a third factor, related to both the determinant and the outcome, distorts the causal relation between these two.

  • There are different methods to control for confounding. The most commonly used are restriction, stratification, multivariable regression models, and propensity score methods.

  • With these methods it is only possible to control for variables for which data is known: measured confounders.

  • Research in the area of confounding is currently directed at the incorporation of external knowledge on unmeasured confounders, the evaluation of instrumental variables, and the impact of time-dependent confounding.

Speciaal voor NTvG-abonnees is de leermodule 'Medische informatie de baas' beschikbaar.  Verdeeld over vier secties leest u online de theorie en maakt u steeds een bijbehorende quiz om uw kennis te toetsen. Wanneer u deze leermodule hebt doorlopen kunt u beoordelen of een artikel betrouwbaar en klinisch relevant is.  

Samenvatting

  • Confounding is een belangrijk en veelvoorkomend probleem in observationeel, niet-gerandomiseerd onderzoek naar de effecten van geneesmiddelen of schadelijke blootstellingen (determinanten).

  • Er is sprake van confounding wanneer een derde factor, die gerelateerd is aan zowel de determinant als de uitkomst, het causale verband tussen die twee verstoort.

  • Er zijn verschillende methoden om te corrigeren voor confounding; de meest gebruikten zijn restrictie, stratificatie, multivariabele regressiemodellen en ‘propensity score’-methoden.

  • Met deze methoden is het alleen mogelijk om te corrigeren voor variabelen waarover gegevens bekend zijn: ‘gemeten confouders’.

  • Onderzoek op het gebied van confounding richt zich momenteel op het toepassen van externe kennis over ongemeten confounders, het evalueren van instrumentele variabelen en de invloed van tijdsafhankelijke confounding.

Artikelinformatie

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2012;156:A4221
Auteursinformatie

Julius Centrum voor Gezondheidswetenschappen en Eerstelijns Gezondheidszorg, Universitair Medisch Centrum Utrecht, Utrecht.

Contact Dr. R.H.H. Groenwold, arts-epidemioloog (tevens Universiteit Utrecht, divisie Farmaco-epidemiologie en Klinische Farmacologie, Utrecht; (r.h.h.groenwold@umcutrecht.nl)

Verantwoording

Belangenconflict: geen gemeld. Financiële ondersteuning: geen gemeld.
Aanvaard op 9 november 2011

Dit artikel is gepubliceerd in het dossier
Methodologie van onderzoek
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties