Begin dit jaar ontstond er in de media een heftige discussie over de dreiging die ons boven het hoofd hangt ‘dat doodmaken van weerloze menselijke wezens in Nederland gewoon wordt’.1 Over wie gaat dit?
Het gaat over mensen met gevorderde dementie aan wie op grond van een wilsverklaring een dodelijke injectie wordt gegeven. Mensen die op het moment van die levensbeëindiging niet meer in staat zijn te bevestigen dat zij dood willen. ‘Neen, dat gaan wij niet doen. Onze morele weerzin om het leven van een weerloos mens te beëindigen is te groot’, zo stond het te lezen in paginagrote dagbladadvertenties,2 onderschreven door een groep van zo’n 220 artsen en specialisten, later ondersteund door nog eens zo’n aantal.3 Een standpunt dat ook twee adjunct-hoofdredacteuren van het NTvG niet onberoerd liet en één zelfs noopte tot het plaatsen van zijn handtekening.4,5
Reacties