Deelname aan het verkeer is niet zonder risico’s. In 2020 vielen in Nederland nog ruim 600 verkeersdoden. Toch hebben maatregelen om het aantal verkeersslachtoffers te verlagen soms niet het gewenste effect op ons rijgedrag. Hoe kan dat?
Samenvatting
In 2020 vielen er in Nederland ruim 600 verkeersdoden en werden er 6500 verkeersdeelnemers met ernstig letsel in het ziekenhuis opgenomen. Deze aantallen liggen vele malen lager dan in het begin van de jaren 70, toen er jaarlijks ruim 3000 verkeersdoden te betreuren waren. Om die aantallen terug te dringen, worden al decennialang maatregelen ingevoerd om ongevallen te voorkomen en het risico op ernstig letsel te verlagen. Dat gebeurde door wegen zo in te richten dat verkeersdeelnemers niet met elkaar in botsing kunnen komen, voertuigen veiliger te maken en verkeersdeelnemers op te leiden. Bij de introductie van verkeersveiligheidsmaatregelen waarschuwen verkeerspsychologen vaak voor gedragsaanpassingen waardoor de verwachte reductie van het aantal verkeersongevallen uitblijft (risicocompensatie). Diverse studies hebben laten zien dat er risicocompensatie optreedt. Wat is het achterliggende psychologische mechanisme van risicocompensatie? Welke factoren vergroten de kans op risicocompensatie? En heeft het ook voordelen?
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties