Veilig melden van incidenten en (bijna-)fouten: betekenis en mogelijkheden van wetgeving

Opinie
J. Legemaate
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2005;149:1203-6
Abstract

Er wordt binnen de gezondheidszorg in toenemende mate gepleit voor het introduceren van systemen voor ‘veilig melden’. Een dergelijk systeem houdt in dat artsen en andere hulpverleners incidenten en (bijna-)fouten melden en bespreken. Daarbij geniet de melder een zekere mate van bescherming: het uitgangspunt is dat er tegen hem of haar geen individuele maatregelen worden getroffen.

Aangenomen wordt dat systemen voor veilig melden een belangrijke bijdrage kunnen leveren aan verbetering van de kwaliteit en de patiëntveiligheid. Daarop is het systeem gericht, en niet op het onderzoeken of bewijzen van individuele schuld. Voor dat laatste bestaan andere wegen, zoals het klachtrecht, het tuchtrecht, het strafrecht of het civiele aansprakelijkheidsrecht. Het gaat om het creëren van een zo helder mogelijk onderscheid tussen een meldingssysteem als kwaliteitsinstrument en de aansprakelijkheidsaspecten van problemen en fouten.

In het rapport dat Shell-topman Willems in november 2004 uitbracht in het kader van het project ‘Sneller beter’ wordt…

Auteursinformatie

Koninklijke Nederlandsche Maatschappij tot bevordering der Geneeskunst, Postbus 20.051, 3502 LB Utrecht.

Contact Hr.mr.dr.J.Legemaate, juridisch adviseur en beleidscoördinator gezondheidsrecht (j.legemaate@fed.knmg.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties