Er wordt binnen de gezondheidszorg in toenemende mate gepleit voor het introduceren van systemen voor ‘veilig melden’. Een dergelijk systeem houdt in dat artsen en andere hulpverleners incidenten en (bijna-)fouten melden en bespreken. Daarbij geniet de melder een zekere mate van bescherming: het uitgangspunt is dat er tegen hem of haar geen individuele maatregelen worden getroffen.
Aangenomen wordt dat systemen voor veilig melden een belangrijke bijdrage kunnen leveren aan verbetering van de kwaliteit en de patiëntveiligheid. Daarop is het systeem gericht, en niet op het onderzoeken of bewijzen van individuele schuld. Voor dat laatste bestaan andere wegen, zoals het klachtrecht, het tuchtrecht, het strafrecht of het civiele aansprakelijkheidsrecht. Het gaat om het creëren van een zo helder mogelijk onderscheid tussen een meldingssysteem als kwaliteitsinstrument en de aansprakelijkheidsaspecten van problemen en fouten.
In het rapport dat Shell-topman Willems in november 2004 uitbracht in het kader van het project ‘Sneller beter’ wordt…
Reacties