Samenvatting
- Enterokokken (Enterococcus faecalis en Enterococcus faecium) zijn relatief weinig virulente darmbacteriën, die doorgaans alleen bij immunogecompromitteerde patiënten infecties veroorzaken, maar waarbij antimicrobiële behandeling moeilijk kan zijn omdat enterokokken intrinsiek resistent zijn voor vele antibiotica. Lange tijd gold vancomycine als het laatst beschikbare middel.
- Sinds eind jaren tachtig van de vorige eeuw is ook vancomycineresistentie opgetreden en het aantal infecties veroorzaakt door vancomycineresistente enterokokken (VRE) heeft vooral in ziekenhuizen in de VS tot grote problemen geleid. In 2000 traden in drie Nederlandse ziekenhuizen VRE-uitbraken op. Een pakket van maatregelen werd voorgesteld om verdere verspreiding van VRE te voorkomen. De maatregelen waren gebaseerd op simultane isolatie van VRE bij meerdere patiënten. De drie uitbraken werden met infectiepreventiemaatregelen gecontroleerd en sindsdien zijn er geen nieuwe VRE-uitbraken in Nederlandse ziekenhuizen geweest.
- Epidemiologisch onderzoek heeft aangetoond dat ziekenhuisuitbraken in drie continenten veroorzaakt worden door een subpopulatie van E. faecium, die gekenmerkt wordt door een potentieel virulentiegen (variant-esp) en amoxicillineresistentie. Deze ‘ziekenhuispopulatie’ van E. faecium is waarschijnlijk reeds langer prevalent in ziekenhuizen en werd pas na verwerving van vancomycineresistentie klinisch relevant.
- Geadviseerd wordt om de in 2000 geadviseerde maatregelen alleen nog maar toe te passen bij isolatie van VRE die tevens resistent zijn voor amoxicilline. De recent in Amerika bij 2 patiënten aangetoonde overdracht van vancomycineresistentie van VRE naar meticillineresistente Staphylococcus aureus (MRSA) benadrukt het gevaar dat VRE kunnen vormen. Patiënten zijn erbij gebaat dat de prevalentie van zowel MRSA als VRE in de Nederlandse ziekenhuizen laag blijft.
Reacties