Van A tot Z

Antibiotica, Brucellose, Contaminatie, Decontaminatie, ESBL, MRSA, tot Q-koorts, Resistentie en Zoönose toe: voor elke letter van het alfabet heeft de moderne microbiologie wel een bijpassende term. Sommige letters komen daarbij wat vaker terug dan andere. Het is alweer even geleden dat wij voor het laatst over de Q-koorts rapporteerden, maar weest u gerust, het volgende stuk komt er binnenkort weer aan. Ook de M (van MRSA) is met enige regelmaat aan de orde. Zo ook weer in dit nummer van het tijdschrift. Wassenberg en Bonten dragen argumenten aan om het beleid ten aanzien van MRSA te herzien (bl. 2079). De kans om dragerschap te vinden bij een patiënt die in het buitenland opgenomen is geweest, blijkt erg klein en ook is er vooralsnog weinig gevaar van de zogenaamde veegerelateerde MRSA te duchten.

Waar resistentie voor meticilline misschien nog te overzien is, worden de problemen met betrekking tot carbapenemresistentie wel groter. Enkele weken geleden hebben wij al uitvoerig stilgestaan bij ESBL en carbapenemresistentie (A1947, A2013 en A2261). In dit nummer van het Tijdschrift doen we dat weer, nu met een casuïstische mededeling van Van Apeldoorn (bl. 2106) en een overzichtsartikel van Kuijper en Van Dissel, waarin de nieuwste inzichten worden samengevat zoals die tijdens een Boerhaave-cursus eind september naar voren zijn gekomen (bl. 2095). Uit de bijdrage van de laatste twee auteurs komt onder andere naar voren dat ESBL-producerende bacteriën nogal eens na een toeristisch bezoek aan bepaalde landen met de niets vermoedende vliegtuigpassagier meereizen naar Nederland. Omdat ESBL-producerende bacteriën daarnaast frequent geassocieerd worden met het wijdverbreide gebruik van antibiotica in de veehouderij, hebben wij ditmaal ook een commentaar gevraagd vanuit veterinaire hoek (bl. 2076). Het lijkt ons namelijk belangrijk om het probleem vanuit meerdere gezichtspunten te belichten en daarbij past ook de zienswijze van degenen die vaak maar al te makkelijk als bron van de ellende worden gezien. Mevius en Hellebrekers reageren daarmee op de eerder in dit tijdschrift geuite zorg over de toenemende resistentie. De nuances in het commentaar en de mogelijke instelling van een Diergeneesmiddelenautoriteit geven weer voldoende stof tot reflectie. Daarmee komen we weer terug bij het alfabet: als medici past ons Alertheid en Reflectie, geen Zelfgenoegzaamheid.