Van gen naar ziekte; epidermolysis bullosa door mutaties in eiwitten in of rond het hemidesmosoom

- Epidermolysis bullosa is a group of hereditary mechanobullous dermatoses in which detachment of the skin and mucosa in or around the epidermal basement membrane takes place from birth on. The clinical manifestations vary from abnormalities in the nails to painful mutilation of the skin, eyes, mouth, throat, oesophagus and locomotor apparatus. Ten genes have been identified that can cause a form of epidermolysis bullosa. These genes code for proteins in or around the hemidesmosome, the site of anchorage of the basal cell to the basement membrane. The prevalence of epidermolysis bullosa is about 1 in 22,000. The diagnosis is on the basis of the medical history, clinical findings, immunofluorescence microscopy, electron microscopy and DNA studies. The current treatment is still primarily symptomatic and prophylactic.

Inleiding

de ziekte

Epidermolysis bullosa is een groep erfelijke mechanobulleuze dermatosen waarbij vanaf de geboorte loslating optreedt van huid en slijmvliezen. Er kunnen al blaren ontstaan na de geringste wrijving, zoals na vastpakken. De aandoening blijft meestal levenslang bestaan.

Bij epidermolysis bullosa bestaat de blaarvorming in en rond de basale membraan van de epidermis. De aandoening wordt geclassificeerd in drie categorieën naar het niveau van splijting: (a) epidermolysis bullosa simplex met intra-epidermale splijting door de basale cellen van de epidermis; (b) junctionele epidermolysis bullosa met subepidermale splijting tussen de lamina densa en de basale cellen; en (c) dystrofische epidermolysis bullosa met splijting onder de lamina densa (figuur 1).1 Het niveau van splijting en de genmutatie bepalen de ernst en het beloop van de aandoening. Hierbij kan het gaan van nagelafwijkingen tot pijnlijke mutilaties van huid, ogen, mond, keel, slokdarm en bewegingsapparaat.