Inleiding
de ziekte
De ziekte van Dent is een X-gebonden overervende aandoening, die wordt gekenmerkt door gegeneraliseerde disfunctie van de proximale tubulus, ook wel bekend als fanconi-syndroom, en nefrocalcinose en nefrolithiasis.1 2 Kenmerkend voor het fanconi-syndroom zijn aminoacidurie, glucosurie, gestoorde fosfaatterugresorptie, hypokaliëmie, verhoogde excretie van laagmoleculaire eiwitten en albumine. De ernst van het syndroom kan variëren tussen de patiënten onderling en zelfs binnen een familie. De eerste klinische symptomen verschijnen meestal op kinder- of jongvolwassenleeftijd, maar kunnen zich in principe op elke leeftijd tussen 1 jaar en 60 jaar voor het eerst openbaren. Deze verschijnselen worden voornamelijk veroorzaakt door de aanwezigheid van nierstenen (tabel). Hematurie kan optreden als gevolg van de nefrocalcinose of niersteenvorming. Uiteindelijk ontstaat er een verminderde nierfunctie waardoor na het 30e tot het 40e levensjaar meestal nierdialyse nodig is, en uiteindelijk niertransplantatie.
De behandeling van de ziekte van Dent is erop gericht het risico…
Reacties