Vallen bij de ziekte van Parkinson: vaker door houdingsinstabiliteit dan door omgevingsfactoren

Onderzoek
M.D. Willemsen
Y.A.M. Grimbergen
M. Slabbekoorn
B.R. Bloem
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2000;144:2309-14
Abstract

Samenvatting

Doel

Inventariseren van de valomstandigheden bij patiënten met de ziekte van Parkinson.

Opzet

Prospectief.

Methode

Parkinson-patiënten met een controleafspraak in de periode 1 mei 1998-31 mei 1999 op de polikliniek Neurologie van het Leids Universitair Medisch Centrum registreerden daarna gedurende 6 maanden de omstandigheden van alle valincidenten met behulp van gestandaardiseerde formulieren. Ter controle werd een partner of een kennis met vergelijkbare woonomstandigheden gevraagd hetzelfde te doen. De onderzoekers beoordeelden van alle valincidenten of lichamelijke beperkingen (persoonsgebonden, intrinsieke factoren) dan wel omgevingsfactoren (extrinsieke factoren) een rol speelden.

Resultaten

Deelnemers aan het onderzoek waren 59 Parkinson-patiënten (21 vrouwen (36); gemiddelde leeftijd: 60,8 jaar; gemiddelde Hoehn-Yahr-score: 2,3) en 55 controlepersonen (37 vrouwen (67); gemiddelde leeftijd: 59,6 jaar). De patiënten vielen 205 maal en de controlepersonen 10 maal. Herhaaldelijk vallen (≥ 2 ×) kwam voor bij 15 patiënten (25) en 2 controlepersonen (4; relatief risico (RR): 9,0; 95-betrouwbaarheidsinterval (95-BI): 2,0-41,7). Herhaaldelijk vallen kwam vaker voor bij personen die benzodiazepinen gebruikten (RR: 5,0; 95-BI: 1,6-15,5). Over 160 valincidenten van de patiënten werd betrouwbare informatie verkregen. De meeste (79) hadden een intrinsieke oorzaak, vooral bij draaien, opstaan, bukken en struikelen. Vooral tijdens plotselinge bewegingen kwamen veel patiënten ten val. Het gelijktijdig uitvoeren van meerdere handelingen speelde een rol bij bijna de helft van de valincidenten onder patiënten.

Conclusie

Parkinson-patiënten vallen vaak, meestal door intrinsieke factoren. Preventie van deze intrinsieke valincidenten vergt behandeling van de onderliggende houdingsinstabiliteit. Indien mogelijk moet het gebruik van benzodiazepinen worden vermeden. Interventies gericht op extrinsieke factoren, zoals aanpassingen in huis, zijn waarschijnlijk minder effectief.

Auteursinformatie

Leids Universitair Medisch Centrum, afd. Neurologie, Leiden.

Mw.M.D.Willemsen, medisch student; mw.Y.A.M.Grimbergen, assistent-geneeskundige; mw.M.Slabbekoorn, co-assistent; dr.B.R.Bloem, neuroloog.

Contact dr.B.R.Bloem, MRC Human Movement and Balance Unit, Box 109, Institute of Neurology, Queen Square, London WC1N 3BG, United Kingdom (b.bloem@ion.ucl.ac.uk)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties