Utiliteitsmeting bij de klinische besluitvorming

Utiliteitsmeting is de methode waarmee in de besliskunde een kwantitatieve waarde aan levensduur of aan levenskwaliteit wordt toegekend. De waarde van de toegekende utiliteit kan het resultaat van de beslissingsanalyse bepalen. In dit artikel wordt kort ingegaan op de utiliteitstheorie. Vier categorieën utiliteitstesten (directe waarderingsschaal, ‘basic reference gamble’, ‘time trade-off’-test en additief conjuncte meetmethode) worden aan de hand van een voorbeeld geïntroduceerd en hun voor- en nadelen worden besproken. Geconcludeerd wordt dat de additief conjuncte meetmethode formeel de best onderbouwde test is, maar dat deze test niet altijd eenvoudig toepasbaar is.