Op de huisartsenpost vragen huisartsen geen urinekweek aan bij 90% van de patiënten bij wie een kweek geïndiceerd is. Ook schrijven zij een antibioticum vaak niet volgens de richtlijn voor. Wat zijn daar de gevolgen van? En waarom wijkt de praktijk zo af van de richtlijn?
In de vorige versie van de NHG-standaard ‘Urineweginfecties’ werd de optie geïntroduceerd om bij niet-zwangere, gezonde vrouwen met klachten die zij herkenden van een eerdere cystitis, de diagnose ‘urineweginfectie’ te stellen zonder urineonderzoek te verrichten. Omdat deze strategie kan leiden tot overbehandeling, wordt ze afgeraden in de nieuwste versie van de richtlijn uit 2020.1 In het onderzoek dat elders in het NTvG wordt beschreven,2 werden gegevens verzameld uit 2018. Het is dan ook aannemelijk dat veel patiënten die alleen telefonisch contact hadden met de huisartsenpost, antibiotica kregen voorgeschreven (41% van alle voorschriften) op basis van de oude aanbeveling.
Urineweginfectie vaststellen
Volgens de herziene NHG-standaard kan bij een patiënt met aan de urineweg gerelateerde klachten de diagnose ‘urineweginfectie’ worden gesteld op basis van een positieve uitslag van de nitriettest. Wanneer de uitslag van een dipstick van de urine alleen positief is voor leukocyten is de diagnose nog niet zeker…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties