Uitkomsten van zwangerschapsafbreking wegens foetale congenitale of chromosomale afwijkingen en bij intra-uteriene vruchtdood door middel van mifepriston oraal en/of misoprostol vaginaal; resultaten van een retrospectieve studie

To evaluate the method of mifepristone and misoprostol for pregnancy termination during the second trimester or for intrauterine foetal death during the second or third trimester. The primary outcome measure was time to delivery. Secondary outcomes included: complication registration, need for pain relief and side effects.

Design

Retrospective study of medical records.

Method

Data were collected from patients in whom labour was induced due to intrauterine foetal death or in whom pregnancy was terminated due to a severe foetal congenital or chromosomal disorder between 1 September 2002 and 1 September 2005 in the Amphia Hospital, Breda, the Netherlands. Patients who experienced premature rupture of membranes, spontaneous abortion, or in whom labour was induced by insertion of a intra-cervical balloon catheter were excluded.

Results

A total of 99 patients were included in the study. The mean age was 32 years in the intrauterine foetal-death group and 33 years in the pregnancy-termination group. The median gestational age was 21 weeks at the time of intrauterine foetal death and 19 weeks at the time of pregnancy termination. The median duration of treatment was 10 hours (range: 1-29) for intrauterine foetal death and 8 hours (range: 3-39) for pregnancy termination; the difference was statistically significant (p = 0.02). The mean duration of treatment did not differ statistically significant between these groups. The proportion of patients who delivered within 24 hours was 96 in the intrauterine foetal-death group and 92 in the pregnancy-termination group. Surgical removal of placenta or partially retained placenta was performed in 33 of all patients. There was no statistically significant difference in the median duration of treatment in nulliparous and multiparous patients; however, the risk of surgical removal of placenta or partially retained placenta was 5-fold greater in the nulliparous group (p < 0.05). No cases of uterine rupture were reported. Overall, 6 experienced severe haemorrhage, 18 had fever, 15 had nausea and 5 had vomiting. Epidural anaesthesia and intramuscular pethidine were administered in 28 and 24 of patients, respectively.

Conclusion

The median duration of treatment was longer in patients in whom labour was induced due to intrauterine foetal death than in those in whom pregnancy was terminated for foetal disorders. The incidence of secondary outcomes such as complications, need for anaesthesia and side effects were comparable to numbers from earlier studies with mifepristone and misoprostol.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:815-20

Samenvatting

Doel

Evaluatie van het behandelingsschema met mifepriston en misoprostol bij afbrekingen van de zwangerschap in het 2e trimester en bij intra-uteriene vruchtdood (IUVD) in het 2e of 3e trimester, met als primaire uitkomst de tijdsduur tot aan de partus. Secundair werd gekeken naar complicaties, behoefte aan pijnstilling en bijwerkingen.

Opzet

Retrospectief statusonderzoek.

Methode

Gegevens werden verzameld van patiënten met een inleiding van de bevalling vanwege IUVD en van patiënten met zwangerschapsafbrekingen vanwege een ernstige foetale congenitale of chromosomale afwijking in het Amphia Ziekenhuis te Breda, gedurende de periode 1 september 2002 tot 1 september 2005. Exclusiecriteria waren: voortijdig gebroken vliezen, het spontaan in partu raken, en inductie van de baring door een intracervicaal ingebrachte ballonkatheter.

Resultaten

De totale onderzoeksgroep bestond uit 99 patiënten, van wie de gemiddelde leeftijd in de groep met IUVD 32 jaar bedroeg en 33 jaar was in de groep met zwangerschapsafbreking. De mediane zwangerschapsduur van de patiënten met IUVD was 21 weken; van patiënten met een foetale indicatie voor zwangerschapsafbreking was deze 19 weken. De mediane behandelduur van patiënten met IUVD was 10 h (uitersten: 1-29) en die van patiënten met zwangerschapsafbreking op foetale indicatie was 8 h (uitersten: 3-39); dit verschil was statistisch significant (p = 0,02). De gemiddelde behandelduur verschilde niet significant tussen beide groepen. Van de groepen patiënten met IUVD en met zwangerschapsafbreking beviel respectievelijk 96 en 92 binnen 24 h. Operatieve placenta- of placentarestverwijdering vond plaats bij 33 van de totale groep. Er was geen statistisch significant verschil in mediane behandelduur tussen nulli- en multiparae; wel was de kans op operatieve placenta- of placentarestverwijdering 5 keer groter in de groep nulliparae (p < 0,05). Er was geen melding van een uterusruptuur. In de totale groep trad bij 6 fluxus post partum op, bij 18 koorts, bij 15 misselijkheid en bij 5 braken. Vanwege wens tot pijnstilling onderging 28 epidurale analgesie en werd aan 24 pethidine toegediend.

Conclusie

De mediane behandelduur bij patiënten met een inleiding van de bevalling vanwege IUVD was langer dan bij patiënten met zwangerschapsafbrekingen op foetale indicatie. De incidentie van secundaire uitkomsten zoals complicaties, behoefte aan pijnstilling en bijwerkingen was conform eerdere studies met mifepriston en misoprostol.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:815-20