Molag et al. presenteren een samenvatting van de nieuwe richtlijn ‘Comprehensive geriatric assessment’ (CGA) van de Nederlandse Vereniging voor Klinische Geriatrie (NVKG). Deze richtlijn heeft als doel de diagnostiek van de geriatrische patiënt in de tweede lijn te optimaliseren om zo tot een behandelplan te komen, dat de patiënt zo veel mogelijk zelfredzaamheid en kwaliteit van leven biedt.1 De basis van deze richtlijn is het zorgvuldig in kaart brengen van alle somatische, psychische en sociale factoren die van invloed kunnen zijn op de gezondheid en het welzijn van alle kwetsbare patiënten. Een doelstelling waar niets tegen in te brengen valt, anders dan dat deze geldt voor alle patiënten, ongeacht leeftijd en basislijden. Dit ligt immers ten grondslag aan ons medisch handelen. De vraag is dus gerechtvaardigd of het wel wenselijk is om hiervoor een specifieke richtlijn te ontwikkelen.
Haalbaarheid van CGA bij iedere geriatrische patiënt
In de richtlijn wordt…
Artikelinformatie
Richtlijn Comprehensive Geriatric Assessment (antwoord auteurs)
Wij danken de collega´s Blauw en Maier voor het commentaar op de samenvatting van de richtlijn “Comprehensive Geriatric Assessment”. In deze door de Nederlands Verenging voor Klinische Geriatrie geautoriseerde richtlijn leggen klinisch geriaters verantwoording af over hun dagelijkse handelen bij kwetsbare ouderen. Klinisch geriaters vinden doelmatigheid en efficiency van groot belang, gezien de toenemende vergrijzing en de sterk stijgende kosten van de gezondheidszorg. Dit was reden een richtlijn te maken, conform de methode van evidence based richtlijn ontwikkeling (EBRO), waarin wordt onderbouwd hoe de diagnostiek bij kwetsbare ouderen, die met een acuut probleem worden gepresenteerd aan de klinisch geriater, dient plaats te vinden. Voor zover wij weten, is het de eerste keer dat een dergelijke richtlijn wordt gepubliceerd. Wij kunnen aantonen, dat uitgebreide analyse bij kwetsbare ouderen volgens 4 assen (somatisch, psychisch, functioneel en sociaal) daadwerkelijk leidt tot gezondheidswinst en (belangrijker) tot verbetering van de zelfredzaamheid. In de richtlijn wordt aangegeven dat een dergelijke uitgebreide analyse alleen zinvol is voor een specifieke doelgroep, de kwetsbare ouderen. We zijn het overigens met Blauw en Maier eens, dat nader onderzoek nodig is om de doelgroep voor het CGA nog scherper te definiëren. Wij zien uit naar de resultaten van dergelijk wetenschappelijk onderzoek dat ook in Nederland wordt verricht. Nadrukkelijk is in de richtlijn gesteld, dat niet-kwetsbare ouderen met enkelvoudige problematiek geen baat hebben bij deze analyse en dus niet voor een CGA in aanmerking komen.
Wij menen dan ook dat een CGA wel gewenst is bij kwetsbare ouderen en verschillen daarin van mening met commentatoren. Wij bestrijden eveneens dat het CGA niet haalbaar is. Geriaters bewijzen al jaren dat het wel haalbaar is en dat het de patiënten ten goede komt. De suggestie wordt gewekt dat het CGA niet kosteneffectief is en zelfs tot “harm” zou kunnen leiden. Kosteneffectiviteit is zeker een belangrijk issue. Voortbordurend op de suggestie van de auteurs is het zeer de vraag of het voorkómen van een verpleeghuisopname met ongeveer 30 uitgevoerde CGA´s niet kosteneffectief is. Een gedegen en volledige doorrekening zou daarop antwoord kunnen geven.
Doelstelling van een volledig af te nemen CGA is van belang om weloverwogen keuzes te maken om bepaalde diagnostiek te verrichten of juist achterwege te laten. Kwetsbare ouderen hebben er recht op dat die beslissingen op goede gronden samen met hen genomen worden. Op die wijze is een CGA een goed middel om onnodige schade zoveel mogelijk te voorkomen.
De richtlijn CGA is op dit moment een monodisciplinaire richtlijn, geautoriseerd door de NVKG. Wij nemen graag het initiatief om met deze richtlijn als uitgangspunt, te komen tot een brede discussie met alle collega´s betrokken bij de ouderengeneeskunde, om te komen tot een multidisciplinaire richtlijn voor diagnostiek bij kwetsbare ouderen.
Drs. A.J. Arends, klinisch geriater
Drs. G.A.M. Golüke-Willemse, klinisch geriater
Dr. M.L. Molag, epidemioloog
ir. T.A. van Barneveld, klinisch epidemioloog.