Rosiglitazon is een agonist van ‘peroxisome proliferator-activated receptor’, PPAR?, uit de groep van de thiazolidinedionen, geregistreerd voor de behandeling van patiënten met diabetes mellitus type 2. De plaats van rosiglitazon is sinds de introductie van het middel in 1999 enigszins omstreden. Niet betwist wordt het bloedglucoseverlagende effect, maar aarzeling bestaat er vanwege de bijwerkingen en het onduidelijke effect op harde onderzoeksuitkomsten. De belangrijkste bijwerkingen van rosiglitazon zijn vochtretentie en, veel minder frequent, hartfalen. De retentie van vocht leidt onvermijdelijk tot een ernstige gewichtstoename. Dat is een groot nadeel voor de categorie patiënten aan wie, vanaf hun eerste confrontatie met suikerziekte, gewichtsreductie nu juist als een eerste behandeldoel is voorgesteld.
Nieuwe bijwerkingen van rosiglitazon blijven aan het licht komen. Zo werd begin dit jaar bekend dat vrouwen behandeld met thiazolidinedionen een bijna 2 maal zo grote kans hebben op bepaalde botbreuken. Dit bleek te gelden voor zowel rosiglitazon als pioglitazon.1…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties