Twee veiligheidsmaten voor diagnostisch ultrageluid: de mechanische en de thermische index

Klinische praktijk
F.J.A. Beek
J.M. Thijssen
K. Sandstrom
W.P.Th.M. Mali
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1996;140:706-8

Echografie wordt door vertegenwoordigers van vele specialismen toegepast als beeldvormende diagnostische methode. Radiodiagnosten, obstetrici, cardiologen, oogartsen, kinderartsen en urologen maken er op grote schaal gebruik van. Ook specialisten van andere disciplines voeren soms echografisch onderzoek uit. Een belangrijke reden voor deze brede diagnostische toepassing is de veronderstelde veiligheid voor patiënt en onderzoeker.

Inderdaad is tot op heden bij mensen geen biologische schade van diagnostisch ultrageluid aangetoond.1-3 Moderne echografieapparatuur kan evenwel hogere geluidsintensiteiten opwekken dan oudere apparatuur, waardoor de echografist bedacht moet blijven op mogelijke biologische schade.4 Dit is niet eenvoudig, aangezien de verstrekte gegevens over het gebruikte vermogen of de uitgezonden geluidsintensiteit per fabrikant verschillen en geen verband hoeven te hebben met mogelijke biologische schade.

In de Verenigde Staten moet echografieapparatuur wat de maximaal uitgezonden geluidsintensiteit betreft, voldoen aan voorschriften van de Food and Drug Administration (FDA) (tabel). Deze voorschriften zijn opgesteld om te voorkomen dat patiënt…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, afd. Radiodiagnostiek, Postbus 85.500, 3508 GA Utrecht.

Dr.F.J.A.Beek en prof.dr.W.P.Th.M.Mali, radiodiagnosten.

Academisch Ziekenhuis, afd. Oogheelkunde, Nijmegen.

Dr.ir.J.M.Thijssen, klinisch fysicus.

Advanced Technnology Laboratories, Bothell, Washington, USA.

Ing.K.Sandstrom, natuurkundig ingenieur.

Contact dr.F.J.A.Beek

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties