Tuchtrechtelijke uitspraken inzake kindermishandeling

Objective

To give an overview of disciplinary cases regarding action taken by paediatricians and paediatric residents in cases of (suspected) child abuse and to discuss the considerations of the disciplinary board in these cases.

Design

Retrospective, descriptive study.

Method

We considered all disciplinary cases instigated from 2001 to 2013 against paediatricians or paediatric residents and selected complaints regarding action taken in cases of (suspected) child abuse. We divided these complaints into six categories and studied the considerations of the disciplinary board in these cases.

Results

From 33 disciplinary cases instigated from 2001 to 2013, we selected 76 complaints regarding action taken by paediatricians or paediatric residents in cases of (suspected) child abuse. The majority of these complaints concerned the reporting or requesting of information in the context of (suspected) child abuse. All of the complaints in the category ‘unwarranted reporting of child abuse’ were declared unfounded by the disciplinary judge.

Conclusion

The disciplinary board declared all complaints unfounded in cases where the paediatrician or paediatric resident had followed the Dutch national protocol regarding reporting of child abuse and domestic violence. The disciplinary board examines whether action was taken in accordance with reasonable standards of professional competence and considers that paediatricians have an important role in identifying child abuse.

Conflict of interest and financial support: none declared.

Samenvatting

Doel

Een overzicht geven van tuchtzaken die betrekking hebben op het handelen van kinderartsen, aniossen en aiossen kindergeneeskunde in het geval van kindermishandeling – of een vermoeden daarvan – en tevens het bespreken van de overwegingen van het tuchtcollege in deze zaken.

Opzet

Retrospectief, descriptief onderzoek.

Methode

Uit alle tuchtzaken in de periode 2001-2013 tegen kinderartsen, aniossen en aiossen kindergeneeskunde maakten we een selectie van klachtonderdelen die betrekking hadden op het handelen in het geval van kindermishandeling of een vermoeden daarvan. Deze klachtonderdelen werden onderverdeeld in 6 categorieën. Wij hebben de overwegingen van het tuchtcollege in deze zaken bestudeerd.

Resultaten

We vonden 76 klachtonderdelen uit 33 tuchtzaken in de periode 2001-2013 die betrekking hadden op het handelen van een kinderarts, anios of aios kindergeneeskunde in een geval van kindermishandeling of een vermoeden daarvan. Het merendeel van de klachtonderdelen had betrekking op het doorgeven of opvragen van informatie, in het kader van kindermishandeling of een vermoeden daarvan. Alle klachtonderdelen in de categorie ‘onterecht een melding bij het AMK gedaan’ werden door de tuchtrechter ongegrond verklaard.

Conclusie

Zolang de kinderarts zich had gehouden aan de KNMG-meldcode ‘Kindermishandeling en huiselijk geweld’ werd het betreffende klachtonderdeel ongegrond verklaard door het tuchtcollege. Het tuchtcollege toetst of er binnen de grenzen van een redelijk bekwame beroepsuitoefening is gehandeld en is van oordeel dat er voor kinderartsen een belangrijke rol is weggelegd bij het signaleren van kindermishandeling.