Tubulaire eiwitten

Opinie
G.H.C. Schardijn
L.W. Statius van Eps
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1989;133:541-2

Zie ook de de artikelen op bl. 543 en 556.

In een menselijke nier kan men vele structuren onderscheiden. Voor een beter begrip van de complexe materie van glomerulaire en tubulaire eiwitten moet men een beeld hebben van een vergroot model van een nefron, de kleinste functionerende eenheid in de nier (figuur). Eenvoudig voorgesteld bestaat een nefron uit een glomerulair en een tubulair gedeelte. In de glomeruli wordt het toegevoerde bloed selectief ontdaan van de stoffen die de glomerulusmembraan passeren; deze stoffen worden in de eerste urine uitgescheiden. Daarna vinden in het tubulaire gedeelte weer actieve resorptie en secretie van veel stoffen plaats.

De functie van de glomeruli kan worden berekend door de klaringen te bepalen van endogene (creatinine) of exogene (inuline, met 51Cr gemerkt EDTA) stoffen die uitsluitend of overwegend door de glomerulus-filtratie het lichaam verlaten. De meesten van ons beperken zich veelal tot de eenvoudige…

Auteursinformatie

Slotervaartziekenhuis, afd. Interne Geneeskunde, Louwesweg 6, 1066 EC Amsterdam.

Dr.G.H.C.Schardijn, reumatoloog; dr.L.W.Statius van Eps, internist.

Contact dr. L.W.Statius van Eps

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties