Toename van het aantal gemelde gevallen van kindermishandeling na een gestructureerde aanpak in het VU Medisch Centrum, Amsterdam, 2001/'04

Description of the characteristics of (suspected) child abuse after the establishment of a Child Abuse Team and the introduction of guidelines on how to deal with child abuse and a standardised registration form for suspicions of child abuse.

Design

Retrospective.

Method

An inventory and analysis of the available data on the reporting of, approach to and care provided in case of (suspected) child abuse from 1 January 2001 to 30 April 2004 in the VU Medical Centre in Amsterdam, the Netherlands.

Results

The Child Abuse Team received 220 reports of suspected child abuse and the number of suspected and confirmed cases of child abuse increased each year. In 58 suspected cases, the suspicions were confirmed on the basis of additional information from the general practitioners or other attending physicians, or conversations with the parents and the child. There were 29 girls and 29 boys; 22 of them were from families with multiple problems. Of these 58 confirmed cases, 31 were reported to the national Advisory Centre for Registration of Child Abuse. In 120 of the 220 suspected cases of child abuse, this suspicion was refuted, while in 42 cases the suspicion could neither be refuted nor confirmed.

Conclusion

An increased number of suspected cases of child abuse were reported and confirmed each year following the introduction of a standardised registration form and subsequent analysis by a multidisciplinary team. Broader application of this approach may contribute to improved insight into the prevalence and causes of child abuse.

Ned Tijdschr Geneeskd 2005;149:1620-4

Samenvatting

Doel

Beschrijving van de karakteristieken van (vermoede) kindermishandeling na instelling van een Werkgroep Kindermishandeling, invoering van richtlijnen voor het beleid bij kindermishandeling en van een standaardregistratieformulier voor vermoedens van kindermishandeling.

Opzet

Retrospectief.

Methode

Inventarisatie en analyse van de beschikbare gegevens betreffende signalering van, aanpak van en hulpverlening bij (vermoedens van) kindermishandeling in de periode 1 januari 2001-30 april 2004 in het VU Medisch Centrum te Amsterdam.

Resultaten

Er waren 220 vermoedens van kindermishandeling gemeld bij de werkgroep. Er was per jaar een toename van het totale aantal vermoede en bevestigde gevallen van kindermishandeling. Van de vermoedens waren 58 bevestigd op grond van aanvullende informatie van de huisarts of andere behandelend artsen of op grond van gesprekken met de ouders en het kind. Het ging om 29 meisjes en 29 jongens; 22 van hen kwamen uit een gezin met meerdere problemen. In 31 van deze 58 gevallen van kindermishandeling was een melding gedaan bij het landelijk Advies- en Meldpunt Kindermishandeling. In 120 van de 220 gevallen werd het vermoeden van kindermishandeling weerlegd en in 42 gevallen werden vermoedens weerlegd noch bevestigd.

Conclusie

Na invoering van een standaardregistratieformulier en aanvullende analyse door een multidisciplinaire werkgroep waren er elk jaar meer vermoedens van kindermishandeling gemeld en bevestigd. Bredere toepassing van deze aanpak zou kunnen bijdragen aan een beter inzicht in de prevalentie en oorzaken van kindermishandeling.

Ned Tijdschr Geneeskd 2005;149:1620-4