Thalidomide: nieuwe toepassingen voor een oud geneesmiddel

Klinische praktijk
K.L. Wu
P. Sonneveld
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2002;146:1438-41
Abstract

Samenvatting

- Het gebruik van thalidomide is ruim 40 jaar geleden gestaakt vanwege de teratogene effecten. Het onderliggende mechanisme van thalidomide-embryopathie is ondanks 40 jaar wetenschappelijk onderzoek nog niet bekend.

- Thalidomide heeft diverse immuunmodulerende eigenschappen. Het remt de productie van tumornecrosisfactor-α (TNFα), heeft een costimulerend effect op T-lymfocyten en verandert de expressie van adhesiemoleculen van de leukocyten in vivo.

- Thalidomide is tevens een angiogeneseremmer in vivo. Angiogenese speelt een belangrijke rol bij de pathogenese van solide tumoren en ook bij hematologische maligniteiten zoals multipel myeloom en lymfomen. In klinisch geneesmiddelenonderzoek wordt het middel als angiogeneseremmer toegepast.

- Erythema nodosum leprosum is de enige geregistreerde indicatie voor thalidomide in de Verenigde Staten. Het heeft ook een gunstig effect bij chronische ‘graft-versus-host’-ziekte, bij mucocutane afwijkingen bij de ziekte van Behçet en aids en bij het multipel myeloom.

Auteursinformatie

Erasmus Medisch Centrum, locatie Dijkzigt, afd. Hematologie, Postbus 2040, 3000 CA Rotterdam.

K.L.Wu, internist; prof.dr.P.Sonneveld, internist-hematoloog.

Contact prof.dr.P.Sonneveld (sonneveld@hema.fgg.eur.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties