Temperatuurmeting bij kinderen: met de trommelvliesinfraroodmeter en de rectale kwikthermometer even goede resultaten op de spoedeisendehulpafdeling

To compare the results of reading body temperatures with a tympanic infrared thermometer and a rectal mercury thermometer in children in an emergency department.

Design

Prospective comparative study.

Setting

St.Elisabeth Hospital, Tilburg, the Netherlands.

Method

In children up to 11 years of age seen in the emergency room between 1 January 1994 and 1 April 1994, the body temperature was measured with a rectal mercury thermometer as well as with a tympanic infrared thermometer. Data were collected on temperature read, clinical picture on arrival (not ill, ill, seriously ill) and appearance of the tympanic membrane (signs of acute otitis media, presence of cerumen). For the statistical comparison, the differences between the findings of the two methods were plotted against the means. The sensitivity and specificity of the results of tympanic measurement in relation to the values read rectally were determined.

Results

Data were collected on 213 children, of whom 19 were younger than 3 months, 46 between 3 and 12 months, and 148 between 1 and 11 years. The mean temperatures measured with the rectal and tympanic thermometers were 38.01 and 38.03°C, respectively. The mean difference between the rectal and tympanic temperatures was -0.013°C. The correlation between the rectal and tympanic temperatures was high (r = 0.86; p = 0.0001). The results were the same in groups differing in age, severity of disease and appearance of the tympanic membrane. The sensitivity of the tympanic measurement for fever (rectal temperature > 38.0°C) was 80.6 with a specificity of 92.5. The sensitivity was 83.8 when a rectal temperature > 38.5°C was taken as the criterion, with a specificity of 95.9.

Conclusion

The tympanic infrared measurement in children in an emergency department gave the same results as rectal measurement using a mercury thermometer.

Samenvatting

Doel

Vergelijken van de resultaten van lichaamstemperatuurmeting met een trommelvliesinfraroodmeter en met een rectale kwikthermometer, bij kinderen op een afdeling voor spoedeisende hulp.

Opzet

Prospectief vergelijkend onderzoek.

Plaats

St.Elisabeth Ziekenhuis, Tilburg.

Methode

Bij de kinderen tot 11 jaar die tussen 1 januari 1994 en 1 april 1994 werden gezien op de afdeling Spoedeisende Hulp werd de lichaamstemperatuur gemeten, zowel met een rectale kwikthermometer als tezelfdertijd met een trommelvliesinfraroodmeter. Gegevens werden verzameld over gemeten temperatuur, klinisch beeld bij binnenkomst (niet ziek, ziek, ernstig ziek) en aspect van het trommelvlies (tekenen van otitis media acuta, aanwezigheid van cerumen). Voor de statistische vergelijking werden de verschillen tussen de methoden uitgezet tegen de gemiddelden. De sensitiviteit en de specificiteit van de resultaten van de trommelvliesmeting werden bepaald ten opzichte van de rectaal gemeten waarden.

Resultaten

Gegevens werden verzameld van 213 kinderen, van wie 19 jonger dan 3 maanden waren, 46 tussen 3 en 12 maanden, en 148 tussen 1 en 11 jaar. De gemiddelde temperatuur gemeten met de rectale en de trommelvliesmeter bedroeg respectievelijk 38,01 en 38,03°C. Het gemiddelde verschil tussen de rectale en de trommelvliestemperatuur was -0,013°C. De correlatie tussen de rectale en de trommelvliestemperatuur was hoog (r = 0,86; p = 0,0001). De resultaten waren niet anders in de groepen met verschillende leeftijd, ziekte-ernst en aspect van het trommelvlies. De sensitiviteit van de trommelvliesmeting voor koorts (rectale temperatuur > 38,0°C) was 80,6 met een specificiteit van 92,5. De sensitiviteit was 83,8 bij een rectale temperatuur > 38,5°C als criterium, met een specificiteit van 95,9.