Samenvatting
- Tamoxifen heeft zowel oestrogeen-agonistische als -antagonistische effecten op de vrouwelijke genitalia, afhankelijk van de serumoestrogeenspiegels en de menopauzale status van de patiënt.
- In de postmenopauze heeft tamoxifen een agonistisch effect op het vagina-epitheel, het myometrium en het endometrium. In het endometrium worden multicysteuze stromale hyperplasie en een toename van poliepen waargenomen. Bij gebruik gedurende maximaal 5 jaar is er een 2-3-voudig verhoogd risico op het ontstaan van endometriumcarcinoom. Routinematig echografisch endometriumonderzoek bij tamoxifengebruiksters zonder symptomen wordt afgeraden vanwege het hoge percentage fout-positieve bevindingen. In geval van postmenopauzaal bloedverlies zijn vaginale echoscopie en histologisch onderzoek van het endometrium geïndiceerd. Tamoxifen kan opvliegers doen toenemen en een negatief effect hebben op het seksueel functioneren.
- Bij premenopauzale vrouwen kan tamoxifen ovariële cysten induceren, samengaand met verhoogde oestradiolproductie. De helft van de patiënten wordt oligo- of amenorroïsch. Bij premenopauzale vrouwen heeft het een anti-oestrogeen effect op het endometrium. Het kan opvliegers, vaginale droogheid en verminderde libido veroorzaken. In de zwangerschap is het middel mogelijk teratogeen.
- Tamoxifen heeft een aantal gynaecologische bijwerkingen, maar bij de behandeling van mammacarcinoom overwegen de voordelen. Goede patiëntenvoorlichting over de bijwerkingen is aangewezen. Irregulair of postmenopauzaal bloedverlies moet worden gemeld bij de behandelend arts.
Reacties