pathofysiologie en behandeling

Stoornissen van de impulsregulatie

Klinische praktijk
Louk J.M.J. Vanderschuren
Walter Matthys
Wim van den Brink
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2009;153:B70
Abstract

Samenvatting

  • Verstoorde impulsregulatie of impulsiviteit is een heterogene groep gedragingen die onder andere bestaat uit een verminderde inhibitie van gedrag en moeite met wachten op een beloning.

  • Bij deze vormen van impulsiviteit zijn verschillende neurale systemen en neurotransmitters betrokken.

  • Impulsiviteit vormt een belangrijk onderdeel van de pathofysiologie van de aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD), oppositioneel-opstandige gedragsstoornis, antisociale gedragsstoornis en verslaving.

  • Het verminderen van impulsiviteit door gedragstherapie of farmacotherapie kan een belangrijke bijdrage leveren aan de behandeling van deze stoornissen.

Auteursinformatie

Universitair Medisch Centrum Utrecht.

Rudolf Magnus Instituut voor Neurowetenschappen, afd. Neurowetenschappen en Farmacologie: dr. L.J.M.J. Vanderschuren, psychofarmacoloog.

Afd. Kinder- en Jeugdpsychiatrie: prof.dr. W. Matthys, psychiater.

Academisch Medisch Centrum, afd. Psychiatrie, Amsterdam Institute for Addiction Research, Amsterdam.

Prof.dr. W. van den Brink, arts-epidemioloog.

Contact dr. L.J.M.J. Vanderschuren (l.j.m.j.vanderschuren@umcutrecht.nl)

Verantwoording

Belangenconflict: geen gemeld. Financiële ondersteuning: geen gemeld.
Aanvaard op 29 september 2008

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties