Sterfte van dementiepatiënten na opname in een verpleeghuis; een analyse over 10 jaar

To identify factors that have an effect on mortality after admission of nursing home patients with dementia and to investigate changes in mortality and patients‘ characteristics throughout ten years of patient admittance.

Setting

Psychogeriatric nursing home ‘Joachim en Anna’, Nijmegen, the Netherlands.

Design

Retrospective analysis of medical charts.

Patients and methods

In 890 patients, admitted between 1980 and 1989, the diagnosis of dementia was determined by means of the DSM-III-R criteria and the ischaemia scale of Hachinski. Comorbid conditions were classified by the ICHPPC-2-defined. Severity of dementia was expressed by a rating scale for elderly patients. Survival analysis was done by using product-limit estimates and Cox proportional hazards model.

Results

The overall 2-year survival rate after admission was 43, 30 for men and 49 for women. The results of proportional hazards modelling indicated that gender, age at admission, type of dementia, rate of dependency and some comorbid conditions had a statistically significant influence on mortality. Between 1980 and 1989 there were no significant changes in mortality nor in patients‘ characteristics.

Conclusion

Mortality after admission to this psychogeriatric nursing home is determined by multiple factors. Based on these factors the prognosis with respect to survival can be estimated.

Samenvatting

Doel

Onderzoek naar de factoren die van invloed zijn op de sterfte na opname van dementerende verpleeghuispatiënten en de veranderingen in sterfte en patiëntkenmerken over 10 jaar.

Plaats

Psychogeriatrisch verpleeghuis Joachim en Anna te Nijmegen.

Opzet

Retrospectief dossieronderzoek.

Patiënten en methoden

Bij 890 verpleeghuispatiënten, opgenomen in de periode 1980-1989, werd met behulp van de criteria van de Diagnostic and statistical manual of mental disorders III-R (DSM III-R) en de Hachinski-ischemiescore een waarschijnlijkheidsdiagnose van het type dementiesyndroom gesteld. De comorbiditeit werd geclassificeerd volgens de ‘International classification of health problems in primary care’ (ICHPPC-2-‘defined’). De ernst van de dementie werd uitgedrukt met behulp van de ‘Beoordelingsschaal voor oudere patiënten’ (BOP). De sterfte werd onderzocht met behulp van overlevingscurven volgens de produkt-limietmethode en het ‘proportional hazards’-model van Cox. Veranderingen in de tijd werden geanalyseerd met voortschrijdende gemiddelden.

Resultaten

Van de patiënten was 2 jaar na opname 43 nog in leven, 30 van de mannen en 49 van de vrouwen. Uit het proportional hazards-model bleek dat de sterfte beïnvloed werd door geslacht, leeftijd bij opname, type dementiesyndroom, mate van hulpbehoevendheid en enkele morbiditeitskenmerken. De sterfte en de kenmerken van de populatie waren tussen 1980 en 1989 niet noemenswaardig veranderd.

Conclusie

De sterfte na opname in dit psychogeriatrisch verpleeghuis wordt beïnvloed door meerdere factoren. Op basis hiervan kunnen prognostische uitspraken aangaande overlijdenskans worden gedaan.