Stereotactische neurochirurgie bij de behandeling van de ziekte van Parkinson

- Three target structures are available in stereotactic surgery for Parkinson's disease: the thalamus, the globus pallidus and the subthalamic nucleus. The subthalamic nucleus appears to be the most promising structure. However, the thalamus can be considered in the case of an incapacitating tremor presenting as a primary symptom.

- Surgery in the globus pallidus may be as effective as in the subthalamic nucleus, but in the latter it is often accompanied by a reduction in dopaminergic medication.

- The surgical technique of electrical stimulation causes fewer adverse effects than that of coagulation and can therefore be applied bilaterally, but does require more intense postoperative care.

- In the selection of patients for surgery, levodopa responsiveness plays an important role in predicting effectiveness, except in the case of tremor.

Samenvatting

- De stereotactische neurochirurgie voor de ziekte van Parkinson heeft drie operatiedoelstructuren, namelijk thalamus, globus pallidus en nucleus subthalamicus. De nucleus subthalamicus lijkt de structuur van eerste keuze, terwijl de thalamus kan worden gekozen in het geval van een invaliderende tremor.

- Mogelijk is de globus pallidus als doelstructuur even effectief als de nucleus subthalamicus, maar bij de laatste wordt vaak ook een vermindering van de benodigde dopaminerge medicatie bereikt.

- Van de twee operatietechnieken, coagulatie en elektrische stimulatie, geeft de laatste minder bijwerkingen en deze kan dubbelzijdig worden uitgevoerd, zij het dat de operatieve nazorg intensiever is.

- Voor de selectie van patiënten is een goed effect op levodopa een maat voor de effectiviteit van de operatie, met uitzondering van de tremor.