Step-up therapie bij kinderen met astma: drie opties

Waarom dit onderzoek?

Niet alle kinderen met astma zijn ‘onder controle’ met een standaarddosering inhalatieglucocorticoïden (ICS). De opties zijn dan: verhogen van ICS of toevoegen van een langwerkende bèta-2-agonist (LABA) of een leukotrieenreceptor-antagonist (LTRA).

Onderzoeksvraag

Wat is het relatieve effect van deze drie opties bij kinderen met astma die niet onder controle zijn met ICS?

Hoe werd dit onderzocht?

165 kinderen van 6-17 jaar met licht tot matig astma, met een episode van ‘astma-niet-onder- controle’ tijdens de inloopperiode van 1-8 weken, werden gerandomiseerd en geblindeerd cross-over behandeld met elk van de drie opties, gedurende steeds 16 weken. Effecten werden gemeten met de gebruikelijke astma-parameters: exacerbaties (orale glucocorticoïden noodzakelijk), symptomendagboek (‘AstmaControleTest (ACT)) en longfunctie (FEV₁).

Belangrijkste resultaten

De kans op verbetering van de astma door toevoegen van LABA, het verhogen van ICS en het toevoegen van LTRA was respectievelijk circa 45%, circa 30% en circa 30%. Van alle kinderen verbeterde 98% op enig moment gedurende de behandelperiode van 3 x 16 weken. In deze periode moest 120 maal een orale steroïdkuur worden voorgeschreven wegens exacerbatie. Voorspellers voor het effect van het toevoegen van LABA waren een blanke afkomst met een niet-hoge score op het symptomendagboek (ACT) en de afwezigheid van eczeem (atopie). Bij de negroïden was er evenveel effect van toevoegen van LABA als van verhoging van ICS, terwijl zij minder effect hadden van LTRA.

Consequenties voor de praktijk

Na een basisbehandeling van astma bij kinderen met ICS blijven de bestudeerde opties alle drie open. Eczeem, ras en symptomendagboek (ACT) geven richting aan de keuze. De eenvoud van deze parameters stelt de huisarts in staat tot het maken van een behandelkeuze en het kind verder te monitoren.