Stemmingsstoornissen in de dagelijkse praktijk; de Noord-Amerikaanse consensusverklaring over de onderbehandeling van depressie

- The American National Depressive and Manic-Depressive Association consensus statement on the undertreatment of depression may have consequences for the treatment of patients in the Netherlands. It is concluded that Dutch clinicians, also, can be expected to play a more active role in cases of mood disorders than formerly. A comparison of the definitions of depressive disorder in the available classification system results in the recommendation to be strict about the distinction between severe and moderate depressive disorders on the one hand and subthreshold or mild conditions on the other. It is expected that this will limit the anticipated shift towards a more general willingness to use pharmacotherapy for mood disorders in patients in whom this can be expected to be efficacious.

Iedere klinisch werkzame arts kan te maken krijgen met patiënten die last hebben van stemmingsstoornissen, moeilijk te interpreteren lichamelijke klachten, cognitieve stoornissen, slaap- of eetproblemen – al dan niet als onderdeel of als gevolg van een andere aandoening.1 2 Het omgaan met zulke problemen is dus niet principieel aan psychiaters en huisartsen voorbehouden: ook bijvoorbeeld internisten, kinderartsen, gynaecologen, dermatologen en neurologen hebben daar regelmatig mee te maken. Meer in het algemeen zal overigens geen enkele medisch specialist de scheiding tussen lichaam en geest nog zo stringent hanteren dat psychische reacties en emoties van patiënten als problemen worden gezien die buiten het terrein van het eigen specialisme liggen: vrij algemeen erkent men dat patiëntenzorg zonder expliciete aandacht voor psychische problemen in essentie tekortschiet.

Toch zijn er aanwijzingen dat het in de praktijk soms tegenvalt. Vooral van stemmingsstoornissen wordt in dit tijdschrift gerapporteerd dat ze vaak niet worden onderkend en dat…