Spontane regressie van kanker; een beschrijving van 7 casus

To trace and describe patients with spontaneous regression of cancer (SRC) in the Netherlands.

Setting

The Helen Dowling Institute for biopsychosocial medicine.

Design

Descriptive.

Method

Informal collection and collection by means of calls in two local medical journals. In these calls colleagues were asked to suggest possible candidates to contact the investigator. Upon contact permission was obtained to collect the medical data. When SRC could be established an interview was conducted with the patient and with persons in his environment.

Results

Seven patients with spontaneous regression of cancer were traced. These spontaneous regressions concerned adenocarcinoma (2 cases), non-Hodgkin lymphoma (2 cases), mesothelioma, undifferentiated carcinoma or sarcoma (liver) and choriocarcinoma (1 case each).

Conclusion

A call for cases in two local medical journals for colleagues proved to be a fast and inexpensive searching method. None of these cases had been published previously. The frequency of SRC in the period of 1980 upto and including 1989 in the Netherlands can be estimated to be at least 1:100.000.

Samenvatting

Doel

Opsporen en beschrijven van patiënten met spontane regressie van kanker.

Plaats

The Helen Dowling Institute for biopsychosocial medicine.

Opzet

Descriptief.

Methode

Informele werving en werving door middel van twee oproepen aan collegae in De Huisarts en in Medisch Contact om hun bekende patiënten met mogelijke SRK in overweging te geven in contact te treden met de onderzoeker. Wanneer dit contact werd gelegd en de patiënt toestemming gaf voor het opvragen van de medische gegevens, werd het klinische beloop beoordeeld. Wanneer sprake was van SRK werd een interview bij de patiënt en bij mensen in zijn omgeving afgenomen.

Resultaten

Er werden 7 patiënten opgespoord bij wie SRK kon worden vastgesteld. Deze spontane regressies betroffen adenocarcinoom (2X), non-Hodgkin-lymfoom (2X), mesotheloom, ongedifferentieerd carcinoom of sarcoom (lever) en choriocarcinoom.

Conclusie

Een oproep aan collegae in een periodiek voor medici bleek een snelle en goedkope zoekmethode. Geen van deze casus was in de literatuur beschreven. De frequentie van SRK in Nederland over de periode 1980-1989 kan worden geschat op ten minste 1:100.000.