Snorfiets op de rijbaan?

Als “ervaringsdeskundige”, dat wil zeggen gewone (niet-electrische) fietser, roept het artikel gemengde gevoelens bij mij op.

Persoonlijk heb ik gelukkig nog nooit een ongeluk met een snorfietser gehad. Maar voor mijn gevoel is dat voor een groot deel te danken aan mijn eigen anticiperende gedrag. Vaak wordt er intimiderend gereden en lijken snorfietsers te menen voorrang te hebben op de fietspaden, simpelweg omdat ze sneller zijn. Vaak word ik afgesneden in bochten of toeterend en zonder afremmen genaderd op het moment dat ik zelf net iemand passeer.

Het zijn dus niet alleen de concrete ongelukken, maar ook het gevoel van veiligheid en de mogelijkheid om op een plezierige wijze gebruik te maken van de fietspaden. Gelukkig kan ik zelf wel wat hebben, maar voor de wat meer kwetsbare fietsers maakt dit het fietsen toch wel onaantrekkelijker met als risico dat die groep een alternatief gaat zoeken, terwijl het nou juist het transportmiddel is met de geringste impact op de omgeving.

Ik zeg niet dat het verplaatsen van snorfietsen naar de rijbaan de oplossing is, maar ik denk wel dat de conclusies van het onderzoek zoals hier gepresenteerd sterk zijn gebaseerd op hele specifieke meetwaarden en de problematiek niet volledig in ogenschouw nemen. Daarnaast worden veel ongelukjes überhaupt niet gemeld. Zo vermoed ik dus dat het besluit dat enige tijd geleden in Amsterdam werd genomen om de snorfietsers naar de rijbaan te verbannen wellicht toch is gebaseerd op inzichten die niet in dit onderzoek zijn meegenomen.

Maar, misschien is er een verborgen argument geweest en speelt eigenlijk de sterk vervuilende uitstoot een rol bij de pogingen om het gebruik van de snorfiets te ontmoedigen. Natuurlijk is dat zuiver speculatie, maar toch..

Maarten Bisseling, pharmacovigilance consultant