Meteen weer bewegen na een diepveneuze trombose vermindert de klachten aan het aangedane been zowel op de korte als op de lange termijn. Dat concludeert een onlangs verschenen Nederlandse review. Dat dit het risico op secundaire longtrombose niet verhoogt, was al bekend.
artikel
Voorheen was het niet gebruikelijk om mensen met een acute diepveneuze trombose (DVT) te adviseren om snel weer in beweging te komen. Dit omdat mobilisatie mogelijk het risico op het ontstaan van een longembolie zou vergroten. De NHG-standaard Diepveneuze trombose en longembolie uit 2021 bevat nog steeds hints naar dat discussiepunt, al staat er wel dat ‘bedrust na een DVT niet wordt aanbevolen’. In 2008 concludeerde een systematische review echter al dat het snel weer mobiliseren geen vergroot risico op een longembolie veroorzaakte en de acute klachten juist verminderde.
Vier Nederlandse onderzoekers borduurden voort op deze review door ook het effect te analyseren op het risico op posttrombotisch syndroom (PTS), ofwel langdurige perfusiegerelateerde klachten van het aangedane been, zoals pijn en oedemen (J Eur Acad Dermatol Venereol. 2023; online 20 september).
De onderzoekers clusterden de tien studies die ze vonden op basis van de timing van de bewegingsoefeningen. Uit de twee studies die randomiseerden voor ofwel eerst een aantal dagen bedrust ofwel snel beginnen met bewegen, bleek dat dat laatste significant minder risico gaf op PTS. Ze vonden één cohortstudie van patiënten met of zonder PTS die een jaar na hun trombose 30 minuten per dag op de loopband moesten. Daaruit bleek dat de mensen met PTS duidelijk baat hadden bij deze oefeningen.
Tot slot analyseerden ze meerdere studies naar de langetermijneffecten van bewegen na een DVT. Ook hieruit bleek zowel in de cohorten als in de gerandomiseerde onderzoeken meer fysieke activiteit samenhing met minder PTS-klachten en een hogere kwaliteit van leven. Bedrust adviseren bij een trombosebeen lijkt dus echt obsoleet.
Artikelinformatie
Reacties