Serologische diagnostiek bij reumatoïde artritis

Zie ook het artikel op bl. 2270.

Reumatoïde artritis (RA) is een chronische inflammatoire systeemziekte met als voorkeurslokalisatie de synovia in de gewrichten. Klinisch wordt de ziekte gekenmerkt door artritis met progressieve gewrichtsbeschadiging en vaak ook door extra-articulaire manifestaties. Daarnaast is er meestal sprake van meer aspecifieke algemene klachten, zoals vermoeidheid en gewichtsverlies, passend bij chronische ontsteking. Hoewel de oorzaak nog onbekend is, is het duidelijk dat bij de pathogenese immunologische fenomenen een belangrijke rol spelen. Bij veel patiënten met RA kunnen auto-antistoffen in het bloed worden aangetoond. De belangrijkste zijn: reumafactoren, antiperinucleaire factoren en antinucleaire antistoffen. Bepalingen van deze factoren blijken in de praktijk veelvuldig als ‘reumaserologie’ te worden aangevraagd bij klachten van het houdings- en bewegingsapparaat. Er bestaan nog veel misverstanden over de indicatie voor het aanvragen van deze bepalingen en de interpretatie van de uitslagen ten aanzien van de diagnose en de prognose van RA.