Een 28-jarige man is met een paranoïde psychose opgenomen op een gesloten psychiatrische afdeling. Op zoek naar camera’s en afluisterapparatuur breekt hij zijn kamer af. Tevergeefs tracht men de man te kalmeren. De situatie escaleert en patiënt valt een verpleegkundige aan. Uiteindelijk wordt hij door vier verpleegkundigen in een separeercel ingesloten. Wie is hierbij gebaat: de patiënt, de verpleegkundige? En wat betekent dit optreden voor de behandelrelatie?
Het insluiten van patiënten in separeerruimtes – in de psychiatrie een gangbare interventie – ligt momenteel zwaar onder vuur. Uit registratiegegevens van de inspectie blijkt dat het jaarlijkse aantal separaties schommelt rond de 6000 (www.igz.nl/publicaties/rapporten/2007/tabellenboekbopz). Tragische incidenten, zoals de dood van een man met schizofrenie in een Amsterdamse separeercel (www.pvp.nl/nieuwsberichten/bericht-spdc-oost.htm), hebben de media, het publiek en de politiek alert gemaakt op deze ‘misstand’.
Minister Klink van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) streeft nu naar 50% minder separeren in het…
Reacties