Samenvatting
Volgens de euthanasiewet kan de actuele wens van de patiënt vervangen worden door een wilsverklaring als de patiënt wilsonbekwaam is. Nederlandse artsen geven aan moeite te hebben met het volgen van een wilsverklaring bij een persoon met dementie. Een heikel punt is hoe in een dergelijke situatie de ondraaglijkheid van het lijden vastgesteld kan worden. Wij pleiten voor tijdig overleg en het vastleggen van wensen, standpunten en beslissingen, zowel in verklaringen van de patiënt als in het dossier van de arts. Tevens pleiten we voor regelmatige bespreking, actualisatie en herbevestiging van de wilsverklaring, zodat de patiënt erop kan rekenen dat de arts weet wat de wens van patiënt is en wat voor hem of haar ondraaglijk is. Door regelmatige bespreking en herbevesting kan de wilsverklaring de rol spelen die daarvoor weggelegd is in de euthanasiewet.
Reacties