Samenvatting
- De herziene NHG-standaard ‘Virushepatitis en andere leveraandoeningen’ geeft richtlijnen voor de diagnostiek en het beleid bij virushepatitis A, B en C en bij overige leveraandoeningen. De standaard is van belang voor huisartsen, maar ook voor internisten en maag-darm-leverartsen.
- In de standaard ligt de nadruk op het beleid bij chronische hepatitis B en C, omdat deze aandoeningen tegenwoordig vaker voorkomen in Nederland en beter zijn te behandelen. Daarom is het van groot belang dat chronische hepatitis B of C vroeg wordt herkend en patiënten tijdig worden verwezen.
- Veel mensen met een chronische leveraandoening hebben echter geen klachten. De huisarts moet zich dus vooral realiseren dat er een leveraandoening kan bestaan bij patiënten die het spreekuur bezoeken met klachten van moeheid en algehele malaise indien zij behoren tot een risicogroep voor virushepatitis of contacten hebben gehad met zo’n groep.
- Als de huisarts bij een routineonderzoek bij asymptomatische patiënten herhaaldelijk verhoogde transaminasewaarden vindt, is aanvullend onderzoek nodig. Dit onderzoek zal behalve op virushepatitis ook gericht zijn op niet-alcoholische steatosis hepatis en niet-alcoholische steatohepatitis, of afhankelijk van de anamnese, op leverschade door overmatig alcoholgebruik of gebruik van geneesmiddelen of drugs.
Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:2662-6
Reacties