Samenvatting van de standaard 'Vaginaal bloedverlies' (eerste herziening) van het Nederlands Huisartsen Genootschap

- In the first revised version of the Dutch College of General Practitioners' practice guideline ‘Vaginal bleeding’ a distinction is made between excessive (cyclical), irregular, breakthrough and postmenopausal bleeding.

- The diagnostic guidelines are aimed at identifying possible causes. However, in a considerable number of patients no underlying cause is found and the bleeding is assumed to be caused by hormonal fluctuations, for instance shortly after the menarche or premenopausal. Other causes can be: myomas, an intra-uterine device (IUD), medication, or endometrial carcinoma. Furthermore, lesions of the perineum, vulva or vagina, a pelvic inflammatory disease, Chlamydia infection, cervical carcinoma, imminent abortion or ectopic pregnancy also have to be excluded.

- In this practice guideline, the management guidelines are limited to the treatment of bleeding from the endometrium.

- In most cases bleeding caused by hormonal fluctuations is self-limiting. However, symptomatic treatment with progestogens or sub-50 oral contraceptives is possible. NSAIDs taken during the first three days of menstruation are the second-choice treatment in women with excessive bleeding. Tranexamic acid or a levonorgestrel-releasing IUD are other possibilities.

- Postmenopausal women with vaginal bleeding, first of all have to be examined by means of a cervical smear and transvaginal ultrasonography, to exclude an endometrial carcinoma. They can initially be reassured if the ultrasonography reveals an endometrial thickness of 4 mm or less. In the case of persistent or recurrent vaginal bleeding, they should still be referred to a gynaecologist.

Samenvatting

- In de herziene standaard ‘Vaginaal bloedverlies’ van het Nederlands Huisartsen Genootschap (NHG) wordt onderscheid gemaakt tussen respectievelijk (cyclisch) overvloedig, onregelmatig, tussentijds en postmenopauzaal bloedverlies.

- Bij diagnostisch onderzoek naar mogelijke oorzaken wordt nogal eens geen oorzaak gevonden en men veronderstelt dan dat er een hormonale ontregeling is, bijvoorbeeld kort na de menarche of premenopauzaal. Andere oorzaken kunnen zijn: myomen, een ‘intra-uterine device’ (IUD), medicatie of een endometriumcarcinoom. Ook moeten afwijkingen aan perineum, vulva en vagina, ‘pelvic inflammatory disease’, Chlamydia-infectie en cervixcarcinoom uitgesloten worden, alsmede een dreigende miskraam of een extra-uteriene graviditeit.

- Het beleid in deze standaard betreft uitsluitend de behandeling van aandoeningen waarbij het vaginale bloedverlies plaatsvindt vanuit het endometrium.

- Bloedverlies door hormonale ontregeling is veelal onschuldig en van voorbijgaande aard, maar symptomatische medicatie met progestagenen of een sub-50-pil is desgewenst mogelijk. Bij overvloedig bloedverlies zijn NSAID's op de eerste 3 dagen van de cyclus de tweede keus; eventueel kan tranexaminezuur of een levonorgestrel afgevend IUD worden toegepast.

- Bij vrouwen met postmenopauzaal bloedverlies is het beleid eerst gericht op het uitsluiten van een endometriumcarcinoom, met behulp van een cervixuitstrijkje en transvaginale echoscopie. Bij een endometriumdikte van 4 mm of minder kunnen zij in eerste instantie gerustgesteld worden. Bij persisterend of recidiverend vaginaal bloedverlies worden zij alsnog verwezen naar de gynaecoloog.