Samenvatting
- De NHG-standaard ‘Acne vulgaris’ uit 1999 is herzien.
- Benzoylperoxide en lokale retinoïden zijn de middelen van eerste keus bij de lokale behandeling van acne.
- Als behandeling met orale antibiotica nodig is, heeft doxycycline de voorkeur. Minocycline wordt niet aangeraden in de huisartsenpraktijk.
- Het wordt aanbevolen om zowel lokale als orale antibiotica altijd te combineren met benzoylperoxide lokaal of met een lokaal retinoïde.
- Orale anticonceptiva worden alleen aangeraden bij vrouwen met acne die tevens een anticonceptiewens hebben. Orale anticonceptiva met cyproteronacetaat worden niet langer aanbevolen bij vrouwen met acne, omdat ze niet effectiever zijn dan andere.
- De behandeling met oraal isotretinoïne kan in de huisartsenpraktijk plaatsvinden, mits de huisarts zorgvuldig de behandelrichtlijnen volgt.
Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:1271-5
(Geen onderwerp)
Bilthoven, juli 2008,
In navolging van de reacties vanuit de huisartsgeneeskunde en de dermatologie, wil ik vanuit de teratologie reageren op de samenvatting van de standaard ‘Acne’ (tweede herziening) van het Nederlands Huisartsen Genootschap (2008:1271-5).
Stap vier in de medicamenteuze behandeling bestaat uit het (facultatief) voorschrijven van isotretinoïne door de huisarts. Dit middel wordt relatief vaak voorgeschreven aan jonge vrouwen in de vruchtbare leeftijd. Isotretinoïne is echter een sterk teratogeen. Bij de toepassing van isotretinoïne is het van het grootste belang dat zwangerschap voorkomen wordt. Helaas krijgen wij als Teratologie Informatie Service nog met enige regelmaat vragen over accidentele blootstellingen aan het middel tijdens de zwangerschap. In de eerste helft van 2008 waren dat vier vragen. De teratogeniteit van isotretinoïne laat geen ruimte voor het gebruik ervan gedurende de zwangerschap. Het risico op aangeboren afwijkingen dat in de literatuur wordt genoemd, ligt tussen de 18 en 35%. Verder is er een verhoogd risico op spontane abortus, prematuriteit, mentale retardatie, een verlaagd IQ en gedragsstoornissen. Embryopathie door isotretinoïne bestaat uit afwijkingen van het centraal zenuwstelsel (zoals hydrocephalus en microcefalie), craniofaciale afwijkingen (zoals microtie of anotie, micrognathie en faciale dysmorfieën), cardiovasculaire afwijkingen (zoals transpositie van de grote vaten, tetralogie van Fallot, atriumseptumdefect en ventrikelseptumdefect) en thymusafwijkingen (ectopie, hypoplasie of aplasie). Ook andere aangeboren afwijkingen kunnen voorkomen.1-4
Concluderend kan gesteld worden dat bij de toepassing van isotretinoïne het van het grootste belang is dat zwangerschap voorkomen wordt. Precieze richtlijnen voor het gebruik van Roaccutane zijn terug te vinden op de website van het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen (http://db.cbg-meb.nl/IB-teksten/h10305.pdf). Deze richtlijnen gelden ook voor de generieke producten. In grote lijnen bestaan de richtlijnen uit effectieve anticonceptie één maand voorafgaand, tijdens en één maand na beëindiging van de behandeling. De anticonceptie bestaat uit tenminste één, maar liefst twee anticonceptiemethoden, waaronder een barrièremethode. Zwangerschap moet worden uitgesloten middels zwangerschapstests onder medische supervisie één maand voorafgaande aan de behandeling en bij de start daarvan, vervolgens elke 28 dagen en bij 5 weken na beëindiging van de therapie.
Lammer EJ, Chen DT, Hoar RM, Agnish ND, Benke PJ, Braun JT, et al. Retinoic acid embryopathy. N Engl J Med. 1985;313:837-41.
Dai WS, laBraico JM, Stern RS. Epidemiology of isotretinoin exposure during pregnancy. J Am Acad Dermatol. 1992;26:599-606.
Adams J. The adverse effect profile of neurobehavioral teratogens: retinoic acid. Birth Defects Res Part A Clin Mol Teratol. 2004;70:279.
Sladden MJ, Harman KE. What is the chance of a normal pregnancy in a woman whose fetus has been exposed to isotretinoin? Arch Dermatol. 2007;143:1187-8.
(Geen onderwerp)
De auteurs zien af van een antwoord.