Rivastigmine bij de ziekte van Alzheimer; evaluatie van de eerste ervaringen en van gestructureerde effectmeting

Evaluation of the initial experiences with rivastigmine in Alzheimer's disease.

Design

Retrospective.

Method

Data were collected from patients with Alzheimer's disease who were treated with rivastigmine between 1 October 1998-30 November 1999 at the Memory Disorders Outpatients Clinic at the Academic Medical Centre or the Slotervaart Hospital, both in Amsterdam, the Netherlands. Before, and 6 months after treatment, the course of the disease was evaluated using clinimetric scales relating to cognitive functions, behavioural abnormalities and instrumental daily functions. The treatment results were considered to be ‘favourable’ if they corresponded with a disease course seen in less than 10 of untreated Alzheimer patients.

Results

During the study period, 53 patients were treated, 36 women and 17 men, with a mean age of 77 years (range: 57-89). Follow-up data were incomplete for four patients. Of the remaining patients, 27 (55; 95 CI: 40-69) withdrew from treatment during the first 6 months, mainly because of gastrointestinal side-effects. Of the other 22 patients (45; 31-60) 18 continued with rivastigmine treatment (18/49 = 37; 23-52), and in three of these patients the disease course was favourable (3/49 = 6; 1-17).

Conclusion

In daily practice, over 50 of the patients were unable to tolerate rivastigmine. Structured evaluation of treatment efficacy was feasible in this population. Treatment with rivastigmine seemed to be beneficial in a small proportion of the patients.

Samenvatting

Doel

Evaluatie van de eerste ervaringen met rivastigmine en het gebruik van gestructureerde effectmeting bij de ziekte van Alzheimer.

Opzet

Retrospectief.

Methode

Gegevens werden verzameld van patiënten die in de periode 1 oktober 1998-30 november 1999 wegens de ziekte van Alzheimer behandeld waren met rivastigmine op de polikliniek Geheugenstoornissen bij het Academisch Medisch Centrum of het Slotervaartziekenhuis, beide te Amsterdam. Voor en 6 maanden na aanvang van de behandeling was het beloop van de ziekte geëvalueerd met klinimetrische schalen die betrekking hebben op cognitieve functies, gedragsstoornissen en ADL-activiteiten. Een behandelresultaat werd gunstig genoemd als het overeenkwam met een ziektebeloop dat bij minder dan 10 onbehandelde Alzheimer-patiënten voorkomt.

Resultaten

In de onderzoeksperiode waren 53 patiënten behandeld, 36 vrouwen en 17 mannen, met een gemiddelde leeftijd van 77 jaar (uitersten: 57-89). Van 4 patiënten waren follow-upgegevens niet compleet. Van de overige patiënten hadden 27 (55; 95-BI: 40-69) de medicatie in de eerste 6 maanden gestaakt, meestal op grond van gastro-intestinale bijwerkingen. Van de andere 22 patiënten (45; 31-60) continueerden na 6 maanden 18 de behandeling (18/49 = 37; 23-52) terwijl bij 3 van hen het ziektebeloop gunstig was (3/49 = 6; 1-17).

Conclusie

In de dagelijkse praktijk verdroeg meer dan de helft van de patiënten rivastigmine niet. Gestructureerde effectmeting was bij deze populatie goed haalbaar. Een klein deel van de patiënten leek baat te hebben bij rivastigmine.