Samenvatting
Doel
Evaluatie van een protocol voor ziekenhuismedewerkers ter reductie van hun risico op bloedoverdraagbare aandoeningen.
Opzet
Prospectief.
Methode
In augustus 1997 werd een protocol geïntroduceerd in het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis te Amsterdam, met te volgen procedures na percutaan of mucocutaan bloedcontact waarbij er kans was op transmissie van hepatitis-B (HBV) of -C (HCV) en met richtlijnen voor de verstrekking van postexpositieprofylaxe (PEP) na accidenten met HIV-risico. In de periode 1 augustus 1997-30 juni 2001 werden met registratieformulieren gegevens verzameld over de gemelde accidenten en de daaropvolgende gebeurtenissen.
Resultaten
Er werden 403 accidenten gemeld door 138 (34,2) artsen, 135 (33,5) afdelingsverpleegkundigen, 46 (11,4) operatiekamerassistenten, 30 (7,4) co-assistenten, 21 (5,2) analisten en 33 (8,2) anderen. Het aantal meldingen toonde een constante stijging. De seroprevalentie onder de bronpatiënten was: 6,9 (25/360) HIV, 8,1 (6/74) HBV en 6,3 (23/363) HCV. PEP werd 46 maal voorgeschreven: 15 keer bij een HIV-positieve bron en 31 keer bij een bron met in eerste instantie onbekende HIV-status. Na de introductie van een HIV-sneltest in september 1999 verminderde het aantal onnodige PEP-verstrekkingen van 4 in 1997, 7 in 1998 en 16 in 1999 naar 3 in 2000 en 1 in 2001. Alle 15 personen die terecht met PEP waren gestart, slikten de medicatie gedurende 28 dagen ondanks vele bijwerkingen. Er werden geen seroconversies vastgesteld binnen de follow-up van 6 maanden.
Reacties